Шырав: шарла

Чăвашла-вырăсла словарь (1982)

1.
шуметь
клокотать, бурлить
шарлакан çăлкуç — бурлящий ключ
шыв хытă шарласа юхать — вода течет с сильным шумом

2. прям. и перен.
обычно в отриц. форме —
говорить, разговаривать
молвить уст.
каçĕпе пĕр сăмах та шарламарĕ — за вечер он не проронил ни слова
тăшман пулемĕчĕсем шарлами пулчĕç — вражеские пулеметы замолчали
шарламасăр хăвар — замалчивать что-л., умалчивать о чем-л.
кӳрентернине шарламасăр чăтса ирттер — молча снести обиду, проглотить пилюлю
Йытă вĕрнĕ чух шăпчăк шарламасть. — посл. Когда лает собака, соловей не поет.

Чăваш сăмахĕсен кĕнеки

журчать, шуметь. Орау. Шыв хыт шарлать (сильно течет, с высоты, шумно). УЯ. Шарлаççĕ çырмасем çут шывлăн. Баран. 97. Сулахай енче темĕн тарăнăш çурăк карăлса выртать, ун тĕпĕнче шыв шарласа юхать. || Собр. Тĕпсакайĕнче сар лаша шарласа кĕçенсе тăрать (громко, с азартом. Пичкери сăра). || Изванк. Шарласа çунать (вут). Якейк. Вот шарласа çонать (= карласа, с шумом). || В отриц. форме — молчать, не говорить. N. Ан шарла, молчи, не сказывай никому. Сĕт-к. Чăп, ан шарла, молчи, не говори. Изванк. Ачасем, эсир никама та ан шарлăр (никому не сказывайте). Ib. Хуçа, хуçа пек, хуçа хĕрне ан шарла. СТИК. Ан шарла ĕнтĕ эсĕ кун çинчен. Ib. Эсĕ ан шарла тульккă, эпĕр вĕрентсе парăпăр-ха вĕсене. Никама та ан шарла, сăмах тухнă ан пултăр. Ан шарла. Не говори. (Имеет оттенок такой, как при секретах приходится говорить шопотом, что видно из приведенных мною трех примеров). Ст. Айб. Улпучĕ те, хăраса кайнăскер: ан шарлах, ачам, ме сана икĕ çĕр тенкĕ укçа, тесе кăларса пачĕ, тет. N. Шарламан, не говорил, не сообщал, не передавал. N. Аксёнов нимĕн те шарламан, пуçне усайнă. N. Ăслă çын сăмаха вăхăт çитиччен шарламасть. Собр. Йытă вĕрет, шăпчăк шарламасть. (Послов.). N. Эп сире те пасăр лартса чоптарас тесе тăраттăмччĕ те, шарламантан нимĕн тумарăм. N. Мана шарламан-и? — Çок. Кан. Кĕпе-йĕмĕсем пирки шарламалли те çук (не приходится говорить). Ib. Членсем ун çинчен шарлама пуçласан, Краснов пĕр икĕ çынна çур-шар пăт парать.

игра в крокеты. Кр.-Чет.

Çавăн пекех пăхăр:

шарку шаркуй шарлă Шарлăк « шарла » шарлав шарлав шыв шарлавăк Шарлавкă шарлай