шишка; шишка хмеля. || Назв. болезни. Магн. М. 150. || Прозвище мужч. Козыльяр.
сущ.жен.
1. мăкăль; на лбу выскочила шишка çамкана мăкăль тухса ларнă
2. йĕкел (лăсăллă йывăçсен); пучах (хăмлан); сосновые шишки хыр йĕкелĕсем
1. мӑкӑль; 2. йӗкел; сосновая шишка хыр йӗкелли; 3. перен. пысӑк пуҫлӑх, витӗмлӗ ҫын.
ж. 1. мăкăль (ӳт айĕнчи), хăпарса тухнă вырăн; набить себе шишу хăпартса кăлар; 2. бот. (у хвойных) йĕкел; (у хмеля) пучах; сосновая шишка хыр йĕкелли; шишка хмеля хăмла пучаххи; 3. перен. разг. шишка, пуçлăх, пысăк çын; ◇ все шишки валятся на кого-л. пур инкек те йăванать.
Çавăн пекех пăхăр:
шихта шиххи шишкĕл шишкĕн « шишка » шишкаллă шишшак шкăртаттар шкав шкал