1.
кричать, шуметь, устраивать шум и гам
галдеть, гомонить прост.
шыв хĕрринче ачасем шуйăхни илтĕннĕ — у реки слышался ребячий визг и галдеж
2.
шалить, резвиться, озорничать
3.
то же, что шуйхан
кричать, галдеть (есть выделяющиеся звуки, резкие), бегать, шуметь, выходить из себя почти равно „çуях“, но последнее говорится о голосе). Утар. Хурамал. Ачасем каç пулсан вăйăра шуйăхса выляççĕ (= кăчкăрашса выляççĕ). Альш. Ертелле пăрахса пĕччен çӳрекен сахал, çав темĕн аташса шуйăхшса çӳрекенсем кăна. N. Лешсем ун хыççăн çĕрлех патша çуртне те ушкăнĕпех шуйăхса кăшкăрашса пырса кĕнĕ (зашли с криком и с шумом). N. Ан шуйăхăр-ха. Не шумите. Ачач 40. Унăн ашшĕ те, амăшĕ те лайăхскерсем. Ӳсĕрпе шуйăхмаççĕ, вăрçмаççĕ. N. Ашшĕ таврăнсанах шуйăхма тытăнать. || Всполошиться. Сред. Юм. Выльăх-чĕрлех пĕр хăратса ярсан, шуйăхать те киле те таврăнма пĕлмес. См. шуйлан.
Çавăн пекех пăхăр:
шувшлăх шуй шуй сĕлĕхĕ шуйă « шуйăх » шуйăхкала шуйлан шуйлантар шуйлаш шуйтан