1.
понуд. от ӳпĕн
2.
опрокидывать, перевертывать
ставить вверх дном
ӳпĕнтернĕ кимĕ — перевернутая лодка
ӳпĕнтерсе хунă чашăк — опрокинутая тарелка
Асанне çатми мăн çатма, ниçтак тытса ӳпĕнтерме çук. (Йĕтем). — загадка Бабушкина сковорода большая-пребольшая, ее никак не опрокинешь. (Молотильный ток).
3. разг.
выпивать (до дна), опрокидывать (рюмку, стакан)
пĕр алтăр шыв ӳпĕнтертĕм — я выпил залпом ковш воды
опрокинуть, положить лицом вниз. Н. Карм. Кашăка ӳпĕнтерсе хур. Положи ложку вверх донышком. БАБ. Хам тавра тимĕр карта çавăртăм та, турăша ӳпĕнтерсе, ун çине лартăм. Ст. Чек. Чей куркине ӳпĕнтерме хушнă пулĕ ĕнтĕ. Должно быть, велено опрокинуть чашку (вверх донышком). Алекс. Вăл шăтăк çине пĕр мăн чул ӳпĕнтернĕ (опрокинут, навален). Сред. Юм. Пĕр чохăн чӳлмек (чугун) шывва пĕтĕмпех ӳпĕнтерсе янă. Пролили чугун с водой, и при этом он опрокинулся.
Çавăн пекех пăхăр:
ӳп кур Ӳп тăвайăкки ӳпĕн ӳпĕне « ӳпĕнтер » ӳпĕнчĕк ӳпĕте ӳпелен ӳпелентер ӳпкĕн