кăрăк
1.
подражание негромкому крику птиц
кăрăк
2.
подражание квохтанью наседки
кăрăк-кăрăк — усил. от кăрăк
кăррик
2.
то же, что кăрăк
кăлтăрт
(кы̆лды̆рт), подр. звуку неправильно поставленного жернова. СТИК. Арман чулне аван лартаймасан, вăл авăртнă чухне кăлтăрт, кăлтăрт! туса çавăрнат. Арман чулĕ пĕр хĕррипе хытă хырăнат, тепĕринпе кăшт кăна тивет, вара: кăлтăрт-кăлтăрт! тунă пек илтĕнет. (Выражает звук; производимый жерновом при неправильном верчении). Шорк. Çăнăх каткине урайĕнче кăлтăрт-кăлтăрт сиктерет. || Нюш-к. Кăлтăрт (кŏлдŏрт)-кăлтăрт! кăрăн-кăрăн! крик птицы кăрăпчак. См. кăрăк. || Тихо и без шума. Ст. Чек. Кăлтăрт туса пăрахнă (сделал что-н.) ерипе, ĕçе сас-чĕвĕсĕр туни. || Быстро, живо. Ст. Чек. Кăлтăрт кайса кил! Ib. Ав Ваççук — кăлтăрт кайса килчĕ. Ib. Кăлтăрт савăрса илчĕ.
кăрăк
«лямка». Стюх.
кăрăк тартма
торговец, коробейник. Хурамал. Кăрăк тартма = кăрлай. || Подр. клохтанию наседки.
кăрăк
(кŏрŏк), подр. крику птицы кăрăпчак. Нюш-к. См. кăлтăрт.
кăрăк
(кы̆ры̆к), то же, что кирек. Чебокс.
кăрлай
(кы̆рлаj), торговец, коробейник. Хурамал. См. кăрăк тартма.
Çавăн пекех пăхăр:
кăрăç Кăрăç варĕ Кăрăçкасси кăрăçлăх « кăрăк » кăрăк тартма кăрăкка кăрăклат кăрăл-кăрăл кăрăлтат