лăкăшти
то же, что лакăшти
лĕкĕшти
разг.
то же, что лăкăшти
лăкăшт
(лы̆гы̆шт), подр. звуку при бросании связки лык на землю. Завражн. || С перевальчивой походкой; перевала. Т. II. Загадки. Лăкăшт инке шыва анать. (Кăвакал). См. лăкăшти. || Подр. походке хромого; см. лăкăштик. СТИК. Лăкăшт! лăкăшт! туса уксакласа пырат.
лăкăшти
(-τиы), перевала, хромуша. Хурамал. Лăкăшти тесе, уксах çынна калаççĕ: хăй лайăх утаймасть, тек лăкăштатса çӳрет, теççĕ. Собр. Лăкăшти инке шыва анать. (Шыв вĕрени, в Рак. — кăвакал; только последнее толкование верно).
лăкăштик
(-τиык’), то же, что лăкăшти. Собр. Лăкăштик инке шыва анать. (Кăвакал). || СТИК. Уксак çын лăкăштик! лăкăштик! туса пырат. Лăкăштик туса, питĕ хытă хăрах урипе уксакласа, хирĕнсе илсе пырат. Лăкăшт-лăкăшт туса пыракан вăл тĕрлех уксак мар, лăкăштик-лăкăштик туса пыракан пек. Вăл хирĕнсех чалăшса пусса пымаст.
Çавăн пекех пăхăр:
лăкăшт лăкăштăк лăкăштат лăкăштаттар « лăкăшти » лăкăштик лăкçăк-лакçăк лăкçи-лакçи лăка лăками