мĕскĕнĕн
1.
жалко, несчастно
мĕскĕнĕн курăн — жалко выглядеть
мĕскĕнĕн
2.
бедно, убого, по-нищенски
мĕскĕнĕн тумлан — одеваться бедно
мĕскĕнĕн
3.
жалобно, печально
ача мĕскĕнĕн йĕрет — ребенок жалобно плачет
мĕскĕнĕн
4.
робко, несмело, покорно
мĕскĕнĕн хуравла — робко отвечать
мĕскĕнле
2.
то же, что мĕскĕнĕн
шеллӳ
жалость. Юрк. Лаша тенĕ выльăха пĕр те шеллӳ-мĕнĕ çук. Ib. Ыйтсан хăй татăкне çынна паратчĕ, шеллӳ-мĕнĕ, мĕскĕнĕн, çукчĕ.
мĕскĕнĕн
жалко, жалостно. Утăм П. Мĕншĕн эсĕ, чăваш ялĕ, мĕскĕнĕн ларан. Çут тĕнчере чухне халĕ савăнмалласан.
жалкий
прил. 1. (несчастный) мĕскĕн; иметь жалкий вид мĕскĕнĕн курăн; 2. (неказистый, невзрачный) начар; япăх; костюм пришёл в жалкое состояние костюм япăхса кайрĕ; 3. (мелкий, пустой, презренный) йĕрĕнчĕк; ниме тăман; жалкий трус йĕрĕнчĕк хăравçă; ему отвели жалкую роль ăна ниме тăман роль панă.
жалко
нареч. 1. мĕскĕн, мĕскĕнĕн; он выглядел жалко вăл мĕскĕнĕн курăннă; 2. в знач. сказ. безл. шел; шелле, хĕрхен; мне тебя жалко ман сана шеллес килет, эп сана шеллетĕп; на них жалко смотреть вĕсем çине пăхма та шел; 3. см. жаль.
Çавăн пекех пăхăр:
мĕсĕлхе мĕскĕн мĕскĕн пӳрĕк мĕскĕнĕм « мĕскĕнĕн » мĕскĕнлĕх мĕскĕнле мĕскĕнлен мĕскĕнлентер мĕскĕнлет