Чăвашла-вырăсла словарь (1982)

мелке

1.
помело
кăмака мелки — помело для выметания золы из печи

мелке

2.
кисть
маляр мелки — малярная кисть
тикĕт мелки — мазилка (для дегтя)
мелкепе сăрла — красить кистью

милке

2.
то же, что мелке

мелке

◊
мелке курăкĕ — бот. метлица
мелке пуç — растрепа, непричесанный, лохматый человек

Чăвашла-вырăсла словарь (1919)

мелке

помело.

116 стр.

Чăваш сăмахĕсен кĕнеки

туртмала

кочерга. С. Дув. Арăмĕ пĕри йăтать мелке, тепĕри туртмала, Яхути хăй алăка çурăмĕпе (вар. кучĕпе) тĕревлесе тăрать.

тăмана

(ты̆мана, тŏмана), сова. СПВВ. ИА. Тăманасем çĕрле чăх тытаççĕ. Çатра-Марка. Хоçи майри хорчка пек, хăни-вĕрли тăмана пек. Кама 21. Мĕн мелке тăмани пур унта. Пăх лайăхрах. Орау. Тăмана пек, хăне улталаннине те сисмест. N. † Шурти шурă тăмана мĕшĕн шуртан тухмаст-ши? N. Каçпа шор тăмана авăтсан, лайăх мар, теççĕ. (Поверье). N. Пысăк пуçлă тăмана арпалăхра чăхă сыхлат. || Непонятливый, розиня, ротозей. Шорк. Эс те çав, тăмана (розиня), хăв умăнти кайăка та тытаймарăн. N. Тăмана — 1) птица (сова); 2) так называют человека ротозея, отчасти глупого. Так напр., говорят: эй тăмана, çавна та сисеймен-çке. Сред. Юм. Ытах та пит тăмана (не здравого ума), пăртак ăн та кĕмелĕх полнă та... Ib. Тăмана в прямом смысле означает филина, а в переносном — человека вялого и непредприимчивого. Орау. Суккăр тăмана (моргослепый)! Умрах выртать, ăна та курман. N. Эй тăманаI Килчĕ хăнана! || Желтые листья на вязе. || Отвесный гвоздь, соединяющий грядиль с левой ногой плуга. См. ака. Череп. Тăманаран валюксене çаклатаççĕ.

кăмака

(кŏмага, кы̆мага), печь, печка. Виçĕ пус. Кирек мĕнле çунакан япалана та, çунтарса ярсан, унтан кăмакара кĕл юлать. N. Çĕнĕ çынĕ кăмака умĕнче тăрать вара. Унтан салам парать, кăмака умĕннелле (так!) лапчăна-лапчăна пырса. Сятра. Кăмакара йĕп сикет. (Коршак вĕрени). Сред. Юм. Ĕлĕххи кив пӳрт кăмакисĕне тунă чохне пĕтĕм ратне халăхне пуçтарса тунă; çав кăмака тунă тессине: кăмака çапнă, тенĕ. N. Эпĕ пӳрте кĕтĕм те, кăмака патне ăшăнма кайса тăтăм. КС. Пичĕ кăмака пек унăн (здоровое, толстое). Букв. 1904. Кăмака çинче кĕç темĕскер пăшăл-пăшăл тунине илтех каять. КАЯ. Унтан тата атте, пĕчĕкрех хуранпа ширпе (шӳрпе?) йăтса килсе, кăмака кутне лартрĕ. Пшкрт: кы̆мађа ты̆ђас — подбросить дров. Якейк. Паян, вот чĕртме хăтланса, чон тохрĕ, кăмака теме (почему-то) тортмаçть (не тянет, нет тяги). Ib. Çипе кĕллесен, кăмакая хăваççĕ. — Эп паян çип кăмакая хурăм та-ха. — Çипе кăмакая паян хусан, ыран ир кăлараççĕ. (Кăмака пĕре сивĕниччен) пиçимасан, тепĕр хут хăваççĕ. || (Одна) топка. Юрк. Пĕр кăмакара. (за один раз) 10 çăкăр та ытла пĕçерме пултараççĕ. Орау. Мулчана виçĕ кăмака çунтартăм та, çапах ăшши пулмарĕ (сожгла три истопели дров, одну за другою). || Подобие печки. Якейк. Эпĕр паян çыр хĕрне (= хĕррине) кăмака авăтса вот хотăмăр. Мы сегодня вырыли на берегу речки печку и затопили ее. N. Кăмака пек (о толстых бабах). См. юшка (льушка), мăрье (тăрпа, трупа), пултар, çунтар, вут чăрт, вут хут, тĕнĕ, турчăка, мелке, вучах.

кĕççелен

то же, что кĕçелен. Шел. П. 46. Кĕççеленсе ӳкрĕçĕ мелке пуçлă сĕллисем (овсы).

артак

(ардак), blanditiae, deliciae; vita bonis abundans, vita lautior; mollitia, aera, нега. Кан. Вр. † Хитре-кăна, хитре хамăр тăван; мĕшĕн кăна хитре пулнă-ши? Кĕçĕнтен артакра ӳснĕрен. Как пригожа наша родственница! Почему же она так прагожа? Потому что с малых лет выросла в неге. Н. Лебеж. † Аннӳ патĕнчи артакна мелке çине пăрахса хăвар. Негу, в которой ты жила у матери, оставь на помеле. (Так говорят в песне невесте, означая тем, что она, по выходе замуж, должна отказаться от прежней беззаботной жизни). Ib. † Аттеçĕм, аннеçĕм! арку çинчи артакăмччĕ (scr. артакăмчĕ), тухса ӳкрĕм артакăнтан. Батюшка и матушка! как лелеяли вы меня на своих коленях! Теперь я лишилась этой («вашей») неги! (Из плача невесты). Ib. † Атте-анне артакĕ аркă çинче, çичĕ-ют артакĕ тĕн пушă (заменяет негу), шур... артакĕ хĕç-пăшал; хĕç-пăшал та пулин артаклă (и оружие нежит, доставляет удовольствие).

аçа

(аз'а), mas, masculus, самец. N. Аçа кушак или кушак аçи, кот; аçа сысна или сысна аçи, боров; аçа йытă или йытă аçи, кобель; аçа кашкăр или кашкăр аçи, волк; аçа упа или упа аçи, медведь; аçа тăрна или тăрна аçи, журавль; аçа çĕлен или çĕлен аçи, змея самец; аçа шапа или шапа аçи, лягушка самец; аçа тараккан или тараккан аçи, таракан самец; аçа чечек, мужской цветок растения (неологизм). Ст. Чек. Сысна кĕтӳ пĕр аçасăр çӳрет. В свином стаде нет ни одного борова. Ib. Ку хур кĕтĕвĕ аçасăр. В этой гусиной стае нет гусака. В. Ив. Вăл хупăсен ăшĕнче чечекĕн икĕ чи кирлĕ япалисем лараççĕ: пĕри — аçа чечек, тепĕри — ама чечек. || Etiam de arboribus et herbis dicitur aliisque rebus, quibus neutrum genus est. Иногда слова «аçа» и «ама» ставятся при названиях растений и даже предметов неорганической природы, которые представляются имеющими те или другие признаки, как бы указывающие на пол. Что касается растений, то определения «аçа» или «ама», поставленные при их названиях, вовсе не указывают на их действительные половые отличия, рассматриваемые в ботанике, а только служат выражением общего впечатления, производимого на наблюдателя внешним видом растения. V. аçа каптăрма, аçа çăл, аçа хăмăш. Ст. Чек. Аçа пултăран — тăрăлă, вăрăлă; çулçи тăвăр. Ч. П. Анне ывăлĕ пулаччен, аçа пултăран пулас-мĕн. || Pater. Также означает отца. Сред. Юм. Аçа пĕр те, ама ăрасна. От одного отца, но от разных матерей («Отец один, матери разные»). Аттик. Суха-пуçне тавăрса, пĕр аçапа амаран пĕрех хĕр çуралнă хĕре тыттарчĕç. Перевернули соху и заставили держать ее девушку, которая была единственною дочерыо у своих родителей. (Из обряда «хĕр-сухи»). Ч.С. Тата аçаран пĕр ывăллă çынна мелке илсе пыртараççĕ. Кроме того, заставляют одного человека, единственного сына у своего отца, нести помело. (Из обряда «хĕр-аки»). Магн. 139. Пĕр аçаран-амаран хĕр таптатăп. Я, единственная дочь у отца-матери, топчу. Ст. Чек. Вĕсем пурте пĕр амаран пĕр аçаран, тет. Ib. Аçу, аçăвăн, аçăвă. || Fulminator. Также бог грома. Ч. С. Аттесем: çумăр çунă чухне çĕлĕке илсе сăх-сăхас пулмасть; çĕлĕке илсен, çӳç ăшне шуйттан кĕрсе ларать те, вара аçа çапса вĕлерет, тесе калатьчĕç. Родители говорили: «Когда идет дождь, не надо креститься, сняв шапку; если снимешь шапку, то в волосы залезет чорт, и тогда ударит гром и убьет». Ib. Чăвашсем аçа çапнине урăх тĕрлĕ шухăшлаççĕ, вĕсем: усал пĕр-пĕр çурта кĕрсен, турă вара, çав усала çапма хăтланса, çурта та тивертсе ярать, теççĕ; е пĕр-пĕр çын çумне çыпçăнсан, çапать, теççĕ. Тата çăмăр çунă чух хытă çӳреме каламаççĕ: хытă çӳресен, усал çыпçăнать, теççĕ. Чуваши обьясняют гром иначе; они утверждают, что если чорт спрячется в доме, то бог, желая поразить чорта, зажигает и самый дом. Также, по их мнению, он поражает и человека, к которому прильнет чорт (чтобы спастись от громового удара). Кроме того, они не советуют быстро ходить во время дождя, утверждая, что при быстрой ходьбе (к человеку) пристает, чорт. Б. Олг. Аçа çапсан, виç чалăша анса каят, теччĕ. Говорят, что при ударе молнии (громовая стрела) уходит в землю на три сажени. Шорк. Аçа çапас оммĕн çиçĕм хреçлĕ çиçет, теççĕ. Говорят, что перед ударом молнии молния сверкает крестообразно. Ч. С. Эпĕ, пĕчĕккĕскер, хăранипе нимĕн тăваймасăр, чӳрече патĕнче сăх-сăхса лараттăм; анне: чӳрече патĕнче ан лар, ачам! аслати авăтса, çиçĕм çиçнĕ чух чӳрече патĕнче ларсан, аçа çапса вĕлерет, терĕ. Я, будучи маленьким, не знал от страха, что делать, — сидел у окна и крестился. Мать сказала мне: «Не сиди, дитя мое, у окна! Если будешь сидеть у окна в то время, когда гремит гром и сверкает молния, то убьет громом». Собр., Козм. Аçа аçатнă (v. аçат) чухне хура çӳçлĕ çын çӳресен, аçа çапат, тет. Говорят, что если человек с черными волосами, (брюнет) будет ходить во время грома (по улице), то его убьет громом. Н. Карм. Аçа-çуррине аçа çаптăр, ама-çуррине амак çаптăр. (Авалхи ваттисен сăмахĕ). Ст. Чек. Аçа-турă пулĕ. Питушк. Ырă уяр аçи çаптăр она! тет. Торă чохлатăрах она! тет. Он (проклинающий) говорит: «Пусть его разразит громом в совсем ведряную погоду! Пусть накажет его Бог». Н. Карм. Аçа, çаптăр. Чтобы громом разразило! (Проклятие, брань). Ib. И, аçа çапманă (сапманй) пуçна! Чтобы тебя громом разразило! V. Оп. чув. синт. I, 417. Питушк. Аçа çăпасскер! Чтобы тебя (его, ее) громом разразило!

калăм карчăкĕ

колдунья. СПВВ. Т. Калăм карчăкĕсем аслă типпĕн юлашки эрнинче юн-кун каç пуçĕсене темте-пĕр çыхса мелке çине утланса çӳрет (siс!)

мелке

(_мэл’г’э), помело. Карамыш. Кугеева. Мелке, помело (из мочала); им, метут пол. ТММ. Кăмакара лăпсăр-лапсăр упа ташлать. (Мелке). БАБ. Тикĕт мелки, мазилка; кăмака мелки, помело. N. † Тухялисем сикĕрех, сентĕрене тивĕрех! Хушпулисем сикĕрех, мелке çине ӳкĕрех. БАБ. Кĕписене хыврăç те, урисене çаннисенчен тăхăнса ячĕç. Унтан мелке утланчĕç те, хир урлă юрта пачĕç (женщины-колдуньи). ЧС. (Янш.-Норв). Аçаран-амаран пĕр пĕччен ывăл çурални (единственный сын у своих родителей) кăмака шăлакан мелке илет те, ака пуçне кăçтан пымаллине кăтартма, ака-пуçĕ умĕнчен сĕтĕрсе пырать. (Хĕр аки). Кан. Пĕрре мелкепе те çапса илнĕ (мужа). Кугеева. Мелке, метёлка из травы, для выметания печки. || Пухтел. Мелке, кисть маляра. || Веник. Такмак. Мунчине хутнă, мелкине пĕçернĕ, пырас та çапăнас.

мелке курăкĕ

назв. раст., метлика. См. мелке.

мелке пуç

косматый; с всклокоченными волосами; долговолосый. Ст. Чек. Сред. Юм. Мелке пуç тесе, çивĕт çивĕтлемен хĕрарăма калаççĕ. ПВЧ. (Ă)рам варринчи мелке-пуç мĕн ятлаçса тăрат-ши?

мелке

(_мэл’_гэ), метлика (сорн. раст.) Н. Троицкое. См. мелке курăкĕ.

мелке

(_мэл’г’э), тень. Кугеева. Иртсе кайнă чухне çын мелки курăнчĕ.

мелкемес

(_мэл’_гэ_мэ_с), лохматый. СТИК. Ăх (с носовым „ă“), мелкемес! Кăшт пуçтар ĕнтĕ çӳçне, мĕн, такшин масар ачи пек, çӳçне-пуçна салатса çӳрен! (Также можно здесь сказать: „мелке“).

мереке

(_мэ_рэ_гэ), нечто забавное. Альш. † Мелке çинче мереке, пирĕн умра кĕреке. N. Емпӳ вăкăр тирĕпе тата лашапа куланай пухни халĕ пире мереке туйăнать. СПВВ. Ак мереке!

йӳп кур

любить; одобрять; быть довольным; хорошо относиться к чему. К.-Кушки. Ăна пĕрре те йӳн курмаççĕ. Его совсем не любят (к нему плохо относятся). Ib. Вăл çынна йӳп курмас. Он относится к людям дурно (не входит в их положение). Бюрг. Ытах вăл та (козел) пулмасан, мелке утланса пырăр; апла та эпир йӳп куратпăр (будем довольны). Хурамал. Эп ăна çапла каларăм та, вăл ман сăмаха йӳп курмарĕ (мои слова ему не понравились, «не показались»). || «Вздохнуть вольной грудью» (метаф). Уганд. См. юп.

упа

опа, (Пшкрт. ора,) медведь. Юрк. Шурă упа, сăрă упа, хура упа. Орау. Çеминаринче пĕр упа питлĕ ача вĕренет, пиче çурри пĕтĕм çăн (половина лица вся в шерсти т. е. в волосах). N. Упаран хăранă пек хăранă вăл патакран (побоев). Якейк. Халь вăл упа пак пĕччен порнать ĕнт (живет однаоко). Шорк. Пичĕ упа кучĕ цек (как медвежья задница) хура; ма çуса ямаççĕ-ши амăшĕсем? Якей. Хаяр вăрăнса, çĕрĕпе упа пак ӳлер (= улăрĕ). Чураль-к. Упа юмаххинчи юрри. Ыраш уйĕн килтĕмĕр — шыра-шыра килтĕмĕр: урпа уйĕн килтĕмĕр — ура-ура килтĕмĕр; пăри уйĕн килтĕмĕр ......; сĕлĕ уйĕн килтĕмĕр — сĕрлĕ-сĕрле килтĕмĕр; тулă уйĕн килтĕмĕр — тăла-тăла килтĕмĕр. N. Пĕри упа юлать, тепри хуçи пулать. Хуçи упана ташлаттарса çӳрет (на святках). Сред. Юм. Он пôрăнни пôрăннне (?) ô? Õ та порнать пĕччен, упа та вăрманта пĕччен çӳрет. (Говорят про неженатого, одинокого человека, если ему давно пора жениться). Орау. Вăрмантан упана (un ours) чĕнсе кăларам ак! Актай. Упа пырать, тет. Кайăк упаран ыйтать, тет: ăста каян, упа килеми? Сред. Юм. Пысăкрах ачасем йĕрсен: мĕн уна пик улласа ларан? теççĕ. Хорачка. _пє_р обиба кашкы̆р-ҕап коры̆нды̆мы̆р (жили во вражде). Хора.-к., Покр. в. Опа котне çу йораман, тет. N. Кăмакара лăпсăр-лапсăр упа ташлать. (Мелке). Сред. Юм. Упа котпе çу сĕрнĕ, тет те: ытла çемçе, тесе каларĕ, тет; эс те çавăн пик: сана тепле лайăх туса парсан та, йорас çок. СТИК. Упа пек утат (неуклюже). Лап-лап! пусса çӳрет упа-пек. Шурăм-п.. № 26. Упа кутне çăв юрамаи. (Послов.). Чист. Упа килет. (Так пугают детей). Чураль.-к. Ати упи — мур упи: тăкăлт-тăкăлт сиккелет — сĕм вăрмана кĕрех кайрĕ. || Личн. имя мужч. Рекеев. Упа. Альш. Упа тетен кивĕ ырашне хам та виççĕ алларăм. N. Упа тетен кивĕ ырашне хам та виççĕ алларăм: Упа тетен Уринине хам та виççĕ чуптурăм. Чăвашсем. Упа, мужское имя. Упа тесе, ак мĕншĕн хураççĕ: упа пек сывлăхлă пултăр, чирĕ ан тивтĕр, тесе хураççĕ. || Упа — «обстоятельства». Изамб. Т. Эпĕ вăл хĕре пит те илĕттĕмччĕ те, упа ямас (не позволяет состояние).

Вырăсла-чăвашла словарь (1972)

всклокоченный

çăмламас, мелкемес; мелке пуç, тураса якатман, тăрмаланнă (çӳçпуç).

швабра

швабра (авӑр ҫине вӗтӗ сӳс-кантӑра е мунчала ҫыхса тунӑ урай ҫумалли мелке).

Вырӑсла-чӑвашла словарь (1971)

падать

несов. 1. (опускаться, валиться) ӳк, тăкăн, сик; тӳн, йăван; падать в яму шăтăка сик; падать вниз головой пуçхĕрлĕ чикĕн; яблоки падают улмасем тăкăнаççĕ; забор падает хӳме тӳнет; 2. (лишаться сил, сознания) ӳк, тирĕн, тӳн, йăванса кай; падать в обморок тăнсăр пулса ӳк; падать от усталости халтан кайса ӳк; 3. (идти — об осадках) çу, ӳк; снег падает хлопьями лапка-лапка юр çăвать; 4. разг. (выпадать — о зубах, волосах) ӳк, тăкăн (шăл е çӳç); 5. (опускаться свисая) усăнса тăр (е ан); волосы её падали локонами унăн çӳçĕсем пайăркан-пайăркан усăнса аннă; 6. на что (об ударении) ӳк; 7. на кого-что (о световых явлениях) ӳк, çап; падает тень мелке ӳкет; солнечные лучи падают на вершину дерева хĕвел çути йывăç тăррине ӳкет; 8. (уменьшаться) чак, ан, хух, вăйсăрлан; вода падает шыв хухать; давление падает пусăм чакать; падать в цене йӳнел; 9. (нравственно) пăсăл, йĕркерен тух; 10. на кого-что (приходиться на долю) тив, тух; на каждого падает по три рубля кашнин пуçне виçĕ тенкĕ тивет; 1. (дохнуть — о животных) вил, ӳксе вил (выльăх-чĕрлĕх); падать духом шанчăк çухат.

помело

с. мелке, кăмака мелки.

тень

ж. 1. мĕлке, сулхăн, хӳтĕ; на солнце и в тени хĕвел питтинче тата сулхăнта; тень от дерева йывăç мĕлки; 2. перен. (след, отражение) йĕр, паллă; по лицу скользнула тень обиды пичĕ çинче кӳренӳ йĕрĕ палăрчĕ; 3. перен. (незначительнаячасть, доля чего-л.) йĕр; тень правды тĕрĕслĕх йĕрĕ; 4. (силуэт) мĕлке; на стене показалась чья-то тень стена çинче такам мĕлки курăнчĕ; 5. (призрак) мелке; ходит как тень мĕлке пек çӳрет; ◇ ночная тень каç сĕмĕ, ĕнтрĕк; от него осталась одна тень вăл питĕ начарланса кайнă, шăмми-шакки çеç юлнă; наводить тень юри пăтраштар; быть (или сделаться) тенью кого-л.) 1) уйрăлми çӳре (кампа та пулин); 2) пĕтĕмпех, пăхăн, ирĕкĕнчен ан тух; держаться (или быть, стоять) в тени пытан, асăрхамалла мар тăма тăрăш; оставлять в тени палăртмасăр хăвар; тень падает на кого-что-л. иккĕлентерет (кам е мĕн те пулин); тен под глазами (или вокруг глаз) куçĕсем кăвакарнă.

Çавăн пекех пăхăр: