панкăрт
то же, что панч
панч
подражание бульканью при падении чего-л. в воду
панк
(паҥк), подр. звуку, получающемуся при стрельбе. КС. N. Ача аллинчи йывăç пăшал, персе ярсан, панк (паҥк)! тăвать. || Подр. надутости переполненного живота. Е. Орлова. Паранк çирăм та, хырăм панках полчĕ (пол'џ̌э̆). N. Чей нумай ĕçрĕм те, хырăм панк(ах) пулчĕ. КС. Панк(ах), подраж. указывающее на «расширение» живота от несовсем удобоваримой пищи. См. лат. || Подр. звуку, который получается при ударе, напр по жестяной посуде. Сред. Юм. Шуç панка япалапа çапсан, панк (не ҥ) тунă сас илтĕнет. N. Салакайăк, мурĕ, шалта кантăк çинче çӳрекен шăнана курнă та; сăхса илеп, терĕ, курнать: панк! пырса перĕнчĕ. СТИК. Çурăмĕнчен панк! тутарчĕ те, тара пачĕ (ударил и побежал); при этом получается особый звук «панк!» Сред. Юм. Тăмла шыв çине сайра çиç ӳкет полсан: панк, панк (или панч)! тавать. N. Хырăмĕнчен çапрĕ те, хырăмĕ панках турĕ. || Подр. звуку, полу-чающемуся при вылетании пробки из бутылки. Орау. Кĕленчи пăкки: панк! (а лабиализованное) туса тухса карĕ.
панч
(а лабиализовано), подр. звуку, получающемуся при погружении чего-либо в воду. Сред. Юм. Пĕчик ачасĕне пачăшкасĕм шывва кӳртнĕ чôхне виçĕ расчин панч, панч чике-чи кекăларнă. Ib. Ôрана ôтса пынă çĕрте панчах чиксе! кăларчĕ. (Показывает звук, получающийся при попадании одной ноги в воду). || Подр. падению капли в воду. СТИК. Тумла панч, панч! туса тумласа тăрат (в воду). || Прямо. Курм. Панчах кай = тӳрех кай.
пăнч-панч
подр. звукам редкой, но с неодинаковыми звуками падающей капли. СТИК. Çумăр çунă хыçĕнчен пӳрт тăрринчен шыв çине тумла пăнч-панч! туса тумласа анат.
Çавăн пекех пăхăр:
панук панулми панцирлĕ панцирь « панч » панчă панчăлт панчăрт панча панчалт