шакăртаттар
1.
стучать, брякать
греметь чем-л.
алăка шакăртаттар — стучать в дверь
вăл пӳрнисемпе сĕтеле шакăртаттарать — он стучит пальцами по столу
шакăртаттар
2. разг.
быстро говорить
сыпать словами
ача сапата пĕр такăнмасăр шакăртаттарать — мальчик отвечает урок без запинки
шакăртма
I.
1.
трещотка, колотушка (ночного сторожа)
шакăртмаапа шакăртаттар — стучать колотушкой
шăкăртаттар
то же, что шакăртаттар
чашăк-тирĕке шăкăртаттарса пуçтар — с шумом и стуком собирать посуду
шакăлтаттар
то же, что шакăртаттар
шут шăрçине шакăлтаттар — стучать косточками на счетах
шакăртаттар
понуд. ф, от шакăртат; производить стук, стучать. Выçăхакансем 26. Вĕсем кашăксемпе епле шакăртаттарни хăлхана йĕкĕлтет. Ib. 11. Таканлă атăсемпе шакăртаттарса, пирĕн патра виçĕ салтак-милитсионер кĕчĕ. Çутт. 68. Çул çинче сасартăк урапа шакăртаттарни илтĕнчĕ. Йӳç. такăнт. 19. Куньккипе шакăртаттарса алăк патнелле утать. Орау. Алăка такăш шакăртаттарать. N. Шăтăк умĕнче ун чухне те çак çăл шакăртаттарса тăп тăррăн юхса выртатчĕ. Ib. Лаша пăхсене кил-картинче кĕреплепеле шакăртаттарса пуçтарнă пек. N. Вара эпир урапа çине лартăмăр та, киле шакăртаттарса таврăнтăмăр хĕрсĕрех. Сред. Юм. Шакăртаттараканни тесе ял хоралçисен шакăртаттарса çӳрекеннине калаççĕ. Орау. Шакăртаттарать (стучит, караульщик). БАБ. Алăкĕсене пырса шакăртаттаратчĕç, тет (стучали палками или задвижками). КÇ. Эпĕ патакпа ракатка (изгородь) патаккисене тăршшипех шакăртаттарса тухрĕм. Чебокс. Атьĕр чарапа хупласа çиелтен шакăртаттарар, терĕç (мертвого петуха). N. Качака урайне шакăртаттарчĕ (унăн пăхĕ шакăртатса ӳкет). || Орау. Кĕçĕр çанталăкки шакăртаттарса (крепко) шăнтса лартнă. || Орау. Салтак ачисене кăçал шакăртаттарчĕç анчах (перебрали всех), пирĕн ялтанах вунсакăр ача карĕ, пĕр пăсăк ача тухмарĕ — йĕркипе илсе пычĕç. || Переносно — говорить, беседовать. Орау. Пăх-халь, вырăспа чăвашла шакăртаттарса калаçса ларать. Ib. Икĕ карчăк пĕр чашăк сăра лартнă та икĕшин хушшине, шакăртаттарса калаçса лараççĕ.
греметь
несов. 1. кĕрле, кĕмсĕртет, янра; гремит орудийный залп тупă сасси кĕрлесе каять; гром гремит аслати (е аçа) авăтать; гремит колокольчик шăнкăрав сасси янăрать; 2. чем чăнкăртаттар, шакăртаттар, кĕмсĕртеттер; греметь саблей хĕçпе чăнкăртаттар; греметь посудой чашăк-тирĕкпе шакăртаттар; 3. перен. разг. (говорить громким голосом) янăра, янка, янăраттар; 4. перен. (славиться) кĕрлесе тăр, паллă пул чапа тух; имя его гремело повсюду ячĕ ун пур çĕрте те кĕрлесе тăнă.
побрякивать
несов. разг. чанкăртаткала, шакăртаттар, шакăлт-шакăлт туса ил (е пыр, тар).
простучать
сов. 1. что и без доп. шакка, шакăртаттар, шаккаса (е шакăртаттарса) ил; 2. (проехать, пройти со стуком) шакăртаттарса (е тăкăртаттарса, шалтăртаттарса) ирт; 3. (в течение какого-л. времени) шаккаса (е шакăртаттарса) ирттер.
стучать
несов. 1. во что, по чему, чем (издавать стук, шум) шакка, такка, шакăртаттар, шатăртаттар, шавла; стучать в дверь алăка шакка; 2. (биться) тап, кĕртлет, шакка; сердце стучит чĕре тапать.
щёлкать
несов. 1. кого (давать щелчки) шаклаттар (пӳрнепе); 2. чем и без. доп. шартлат(тар), шакăртат(тар); щёлкать кнутом пушăпа шартлаттар; по стёклам начал щёлкать град чӳречерен пăр шакăртатма тытăнчĕ; 3. что (раскусывать) кат, çи; щёлкать орехи мăйăр кат; 4. (петь — о некоторых птицах) чаклаттарса юрла (кайăк); ◇ щёлкать зубами выç, шăла шакка; щёлкать на счётах шакăртаттар (шут шăрçипе).
Çавăн пекех пăхăр:
шакăркка-курăк шакăрт шакăртăк шакăртат « шакăртаттар » шакăртма шакăрттин шакăрчă шакăрчăкла шакăрча