1.
шелестеть, шуршать, шуметь (о листьях)
ăвăс çулçи çатăлтатать — листья осины громко шелестят
2.
биться, плескаться
пулă ăскăчра çатăлтатать — рыба бьется в сачке
ялав çатăлтатса вĕлкĕшет — флаг полощется на ветру
3. перен.
болтать, молоть языком
трепаться прост.
ан çатăлтат-ха, йăлăх-тартăн ĕнтĕ — перестань болтать, надоел уже
(с'ады̆лдат), шелестить (о листьях). КС. Çулçăсем çатăлтатаççĕ, çатăлтатаççĕ (шелестят, особенно у осины и липы. Сред. Юм.). Ib. Йывăç çулчисем çатăлтатаççĕ. || Биться (о рыбе). КС. Пулă кушилере çатăлтатат. СТИК. Пысăк йышши пулă сĕрекене кĕрсен, кăларнă чухне çатăлтатат (когда нет воды; показывает на учащенное действие). || КС. Пульккисем палла тимерĕç пулмалла: йăвăç тураттисене кайса çатăлтаттăрĕç. || Болтать развязно. К.-Кушки. Чуратч. Ц. Эс мĕн пит çатăлтататăн (порешь горячку). Орау. Çатăлтат, говорить без умолку. Е. Орлова. Тем çатăлтатать çав. Не знаю, что говорит („несет“). Сред. Юм. Пит йăмахлакан çынна: çатăлтатать анчах, теççĕ. Якейк. Мĕн пустой çатăлтатса çӳрен? Сана çавах никам та итлес çок.
Çавăн пекех пăхăр:
çат тутар çатăл çатăлтăк çатăлтар « çатăлтат » çатăлтаттар çатăлти çатăр çатăр-катка Çатăрк