1.
ворот, воротник, воротничок
кĕпе çухи — воротник рубашки
пальто çухи — воротник пальто
çавра çуха — круглый воротник
тилĕ çуха — лисий воротник
шăтăкла çуха — кружевной воротничок
çухаран ярса тыт — схватить за шиворот
2.
монисто, ожерелье из монет
ворот, воротник; "çуха" – особое женское украшение, увешанное монетами.
201 стр.
çоха (с’уhа, с’оhа), ворот. Юрк. Кĕпе çухи. Б. Олг. Тăлăп çохи, чаппан çохи. См. çохапи, çухави. КС. Тăратмалла çуха, отложной воротник. Чăв. й. пур. 27°. Мĕшĕн тартăн? тесе, Яккăва çухаран ярса тытнă. N. † Улача кĕпе, йĕтĕн çуха, ан пĕтерсем — тăхăнаймăп. Собр. † Улача кĕпе, çавра çуха, кам каснă-ши сирĕн çухăра. Чăв. к. Ука кирлĕ çуха çавăрма, хайла кирлĕ юрă юрлама. || Шейная повязка. Бижб. Бгтр. † Манпа варлă хĕрсем çук, çуха çыхас хуйхи çук. Ib. † Пирĕнпе варлă хĕрсем çук, çавăнпа пирĕн çуха çук. Лашм. Ачисем пĕр хăмачă кĕпелĕ, çухи мăйĕ кĕмĕл тӳмелĕ. || Ожерелье из монет (украшение). Шибач. Çоха. Чертаг. Çуха, род ожерелья из пятиалтынных и двугривенных, нашитых в два ряда на коже (сăран). Якейк. Çохая мыя çакаççĕ. Çинче сăран çине тенкĕсем (вĕтĕ тенкĕсем: вăтăр пилĕклĕх, ал’иккĕллĕх, çитмĕллĕх) çакаççĕ; сăран çӳл еккине (тенкĕсенчен çӳлелле) вĕт шăрçасам ĕçлесе яраççĕ. Б. Нигыши. Хай хĕр хăй çумăнчен виççĕ тенкĕ татнă та, шăшия çуха туса панă. ЧП. Сирĕн çухăрсем пит илемлĕ, çухăр хуралçисем мунчала. Ib. Чăн мерчентен çуха юсакан.
яка, изу
, çухави, диал. çухава «ворот», «воротник»; МК, уйг., тур. йака, азерб. яха, туркм., тат. яка, узб. ёка, кирг. жака, казах., к. калп. жаға, башк., кумык., ног. яга, ойр. дьака, якут. саға «ворот», «воротник»; ср. монг., калм. зах, бур.-монг. заха, зака «ворот», «воротник», «край». Монгольские формы Б. Я. Владимирцов производил от тюрк. йак (як) «приближаться» (ЗВОРАО XX, вып. II-III, 172).
Çавăн пекех пăхăр:
çухăрашу çухăрашуллă çухăрт çухăрттар « çуха » çухав çухава çухави çухал çухалăх