уст.
1.
необыкновенный, чрезвычайный, из ряда вон выходящий
ахрат туй — многолюдная и богатая свадьба
2.
межд.
выражает сильное удивление, досаду:
черт возьми!, черт побери!
◊
ахрат çырми — пропасть, глубокий овраг
(ахрат), a v. ar. [...] apud Tschuv. in conviciis tantum invenltur. От ар. ахирӓт «загробяя жизнь». Употр. в бранн. выр. Ядр. Ташта ахрата каять. Чорт знает куда он идет. Ib. Таштан ахратран килнĕ. Чорт знает, откуда он пришел. || Орау. Ах, ахрат! Ах, чорт его дери! Ib. Ах, ахрат (или: çăва)! Сыснасам пĕтĕмпе уммана чакаласа тухнă! Ах, чорт их дери! Свиньи изрыли всю картошку (картофель)! || Per translationem ita dlcitur frequens atque lautus. Также многолюдный и богатый (о свадьбе). Якейк. Паянхи пак ахрат туй (nuptias) никçан та корман. Никогда я не видал такой многолюдной и богатой свадьбы.
«необыкновенный», «из ряда вон выходящий»; ахрат çырми «необычайно глубокий овраг»; кирг. акрат «все необычайное, из ряда вон выходящее». Ср. ахăр.
1. П.п. Çĕр тĕпĕ, тĕпсĕр ханкăр, хăямат; тамăк шăтăкĕ. Анчах хаяр сив тинĕс авăрĕ, çилпе çĕкленейсе, пурне те ахрата путарнă. И.Тукташ, 1958, 129 с. Яла пырса кĕнĕ çĕрте ахрат пек тарăн çырма ахăрса выртать. К-н, 1966, 20 /, 5 с. Ăспала инкек çеç курăн, ахратра асăнмĕç. Н.Теветкел,1982,59 с. Вĕсем халăхпа пĕрле тӳпене çĕкленнине те, ахрата ӳкнине те — ӳсĕмпе тăкака — чăтса ирттернĕ. Ч-х, 1999, 28 /, 2 с.
2. П.п., ятлаç. Хăямат, эсрел, мур илесшĕ, çĕр çăтасшĕ. Кайăр, кайăр, сирĕннисем [упăшкăрсем] те çавăнта, ахрат кафинче! //К-н, 1973, 1 (2) /, 3 с. Пĕлтĕр те, ахрат, вăтăр икĕ кун прогул турĕ. К-н, 1984, 19 /, 7 с. Эрех лĕрккесе лартнă та, ахратсем, пуçтахланма пуçланă. ХС, 1996, 3 /, 2 с.
Çавăн пекех пăхăр:
ахрăм ахрăмлан ахра çомăр ахрамат « ахрат » Ахрат çырми Ахта Ахта-Çорчĕ Ахтай Ахтапан