1.
понуд. от вăрç
2.
дразнить, раздражать
злить
йытта вăрçтар — дразнить собаку
вăрçтарса яр — привести в раздражение; разозлить
ан вăрçтар-ха ăна! — не раздражай ты его!
понуд. ф. от гл. вăрç, дразнить. Альш. Йытта ан вăрçтар, çыртса илĕ. Не дразни собаку, она может укусить. Ib. Шăллăна мĕшĕн вăрçтаратăн? (дразнишь). Чăв. й. пур. 20. Çав çынсем Кĕрккана юриех вăрçтăра пуçланă (вызывали на драку). Собр. Вĕре-çĕлене хăйне вăрттарсан, çынна часах йытă туса, утланса каят, тет. Богдашк. † Парăр мана виç тенкĕ, çамка çине çакмашкăн — ваттисене вăрçтарма, çăмрăксене илĕртме. || Обижать. Альш. Вăрçтарас мар ватăсене (говорит молодой).
Çавăн пекех пăхăр:
вăрçа-харçă вăрçкала вăрçса ил вăрçса тăк « вăрçтар » вăрçу вăрçу-тивĕçӳ вăрçу-тивĕçӳ-тивçу вăрçу-харкашу вăрçчан