Шырав: вĕри

Чăвашла-вырăсла словарь (1982)

1.
жар, жара

горячий, жаркий

горячо, жарко
вĕри апат — горячая пища
вĕри вут — жаркое пламя
вĕри шыв — горячая вода
алла вĕри — рукам горячо
кăмакаран вĕри çапать — печь пышет жаром
мунчана вĕри хутнă — баня жарко натоплена

2. перен.
горячий, страстный, полный чувств
вĕри юрату — горячая любовь
вĕри чун (чĕре) — 1) горячность, страстность 2) горячий, страстный человек

3. перен.
горячий, напряженный, интенсивный
вĕри вăхăт — горячая пора
вĕри тапхăр — горячая пора

◊
вĕри куççуль —горючие слезы
вĕри цех — горячий цех
вĕри чир — мед. горячка
вĕри чир — мед. тиф

Чăвашла-вырăсла словарь (1919)

горячий
жаркий
вĕри чир — тиф; горячка
вĕри, хĕрӳ, кăвар — жар, жара; жаркий
пĕçертсе пăрахни — в жару

Чăваш сăмахĕсен кĕнеки

(_вэ̆_ри), горячий, жаркий; горячо, жарко; жара. Эльбарус. Çав кон пит лайăх-чĕ: ни ытла вĕри мар, ни сивĕ мар, тата уярччĕ, хĕвел янкăртатса, çап-çутă çутатса тăраччĕ. Юрк. Услам çуне малтан тăм савăт çине хурса, вĕри кăмакана лартса (поставив в жаркую печь), ирĕлтерес пулат-чĕ. Скотолеч. 28. Пĕтĕ ĕнене çумăртан та, сивĕрен те, ытлашши вĕрирен те сыхлас пулать. Шурăм-п. № 10. Анчах çапах вĕри тăрать. Все-таки жары стоят. N. Пит вĕри-ччĕ, патнелле алла кăнтарсан катаранах алла пĕçерет-чĕ (или: вĕри перет-чĕ). Такой был жар, что если протянуть руку, то жгло издалека (напр. о печке). Макка 46. Вĕри вут касси, горячая кочерга. Ч.С. Вупăр пуринчен ытла пӳрте малти чӳречерен кĕрет, тет, çавăнпа уйăха çинĕ вăхăтра, малти чӳрече çине вĕри кĕл (горячую золу) сапаççĕ ,вăл вĕри кĕл урлă ниепле те каçаймасть, тет. Сказки и пред. чув. 71. Вĕри вут пек çилли пур. Янтик. Вĕри кутлă çерçи. (Так говорят про человека, который не сидит на одном месте; про человека непостоянного). Çутталла 154. Эпĕр тепĕр енче пулсан та, вăрман енчен мунчари пек вĕри çапать. Сказки и пред. чув. 22. Вĕри куç-çулĕ юхтарать. Бгтр. Кăмака омăнче хытă пĕçерсен ― хĕлле çивĕтет, çулла ояр, вĕри полать. Н. Тим. † Ах-хай, ăшăм çунат, вĕри хыпат. N. Вĕри перет. Пышет жаром. || Шорк. Çан-çорăм вĕриленсе тăрать-ха ман (вĕрие карĕ, в жару).

неизв. сл. См. вир. Отсюда: вĕри-ял.

Чăвашла-тутарла словарь (1994)

кайнар, эссе

Чăваш чĕлхин ретроспективлă ăнлантару словарĕ

шăрăх. Вара навус та уя вăхăтĕнче тухмасть: вĕрипе (шăрăхпа) вăл е çĕрсе каять, е типет, хăй хакне çухатать [О восьмипольной 1913:12].

Çавăн пекех пăхăр:

вĕрет вĕретĕм вĕретсе антар вĕреттер « вĕри » вĕри ăшă вĕри çанталăк вĕри апат вĕри хыпни вĕри чĕре