мест.
дат.-вин. п. от вĕсем:
1.
им
вĕсене те калăр — скажите и им
2.
их
них
вĕсене пула — из-за них
вĕсене курман-и эсĕ? — ты их не видел?
им, их (дат. и вин. пад. от вăл). Вишн. 66. Вĕсене нихçан та апла тума ирĕк парас пулмасть, пĕр маяхах сыхласа пăхса тăрас пулать вĕсене. Ib. 65. Вĕсене çыхмасан, вĕсенĕн алли-ури чалăш пулĕ, тесе, ан куллянăр; вĕсене çыхмасан, вĕсем чалăш-чĕлĕш аллă-ураллă пулас çук, пушшех тĕреклĕ ӳсĕç вĕсем апла. Ib. Вĕсене вĕри шывпа çăвах тăрас пулать. Чер. чун. яп. й.-к. пур. 19. Çапла раксене е вĕсене евĕрлĕ (у др. вĕсен евĕрлĕ) чĕрĕ япаласене тăшмансенчен çирĕп хупă анчах хăтарса усрать.
[vezene]
al ili, ilin
эсир вĕсене курман-и ? — ĉu vi ne vidis ilin?
эп(ĕ) вĕсене палламастăп — mi ne konas ilin
вĕсене каларăмăр — ni diris al ili
Çавăн пекех пăхăр:
вĕсемсĕр вĕсемшĕн вĕсен вĕсенĕн « вĕсене » вĕсенче вĕсенчен вĕси вĕсилет вĕскĕн