Шырав: кăмака

Чăвашла-вырăсла словарь (1982)

1.
печка, печь

печной
пысăк кăмака — русская печь
плиталлă кăмака — плита (кухонная)
тимĕр кăмака — железная печка, буржуйка разг.
кăмака айĕ — подпечек
кăмака ани — устье печи
кăмака çăварĕ — устье печи
кăмака мăрйи — печная трубă
кăмака тăвакан — печник
кăмака тĕпĕ — под печи
кăмака умĕ — шесток
кăмака шăтăкĕ — печурка
кăмака ту — класть печь
кăмака хут — топить пĕчку
пĕр кăмака хутмалăх вутă — дрова на одну топку
кăмака туртмасть — в печке нет тяги
старик кăмака çинче ларать — старик сидит на печй

2. тех.
печь
домна кăмаки — доменная печь, домна
хурçă шăратмалли кăмака — сталеплавильная печь

Чăвашла-вырăсла словарь (1919)

печь; кăмака умĕ – шесток; кăмака шăтăкĕ – печурка.

89 стр.

Чăваш сăмахĕсен кĕнеки

(кŏмага, кы̆мага), печь, печка. Виçĕ пус. Кирек мĕнле çунакан япалана та, çунтарса ярсан, унтан кăмакара кĕл юлать. N. Çĕнĕ çынĕ кăмака умĕнче тăрать вара. Унтан салам парать, кăмака умĕннелле (так!) лапчăна-лапчăна пырса. Сятра. Кăмакара йĕп сикет. (Коршак вĕрени). Сред. Юм. Ĕлĕххи кив пӳрт кăмакисĕне тунă чохне пĕтĕм ратне халăхне пуçтарса тунă; çав кăмака тунă тессине: кăмака çапнă, тенĕ. N. Эпĕ пӳрте кĕтĕм те, кăмака патне ăшăнма кайса тăтăм. КС. Пичĕ кăмака пек унăн (здоровое, толстое). Букв. 1904. Кăмака çинче кĕç темĕскер пăшăл-пăшăл тунине илтех каять. КАЯ. Унтан тата атте, пĕчĕкрех хуранпа ширпе (шӳрпе?) йăтса килсе, кăмака кутне лартрĕ. Пшкрт: кы̆мађа ты̆ђас — подбросить дров. Якейк. Паян, вот чĕртме хăтланса, чон тохрĕ, кăмака теме (почему-то) тортмаçть (не тянет, нет тяги). Ib. Çипе кĕллесен, кăмакая хăваççĕ. — Эп паян çип кăмакая хурăм та-ха. — Çипе кăмакая паян хусан, ыран ир кăлараççĕ. (Кăмака пĕре сивĕниччен) пиçимасан, тепĕр хут хăваççĕ. || (Одна) топка. Юрк. Пĕр кăмакара. (за один раз) 10 çăкăр та ытла пĕçерме пултараççĕ. Орау. Мулчана виçĕ кăмака çунтартăм та, çапах ăшши пулмарĕ (сожгла три истопели дров, одну за другою). || Подобие печки. Якейк. Эпĕр паян çыр хĕрне (= хĕррине) кăмака авăтса вот хотăмăр. Мы сегодня вырыли на берегу речки печку и затопили ее. N. Кăмака пек (о толстых бабах). См. юшка (льушка), мăрье (тăрпа, трупа), пултар, çунтар, вут чăрт, вут хут, тĕнĕ, турчăка, мелке, вучах.

Чăвашла-тутарла словарь (1994)

мич

Чӑваш чӗлхин этимологи словарĕ (1964)

«печь», «печка»; алт. В кемеге, узб. С кумак «песчаная печка». От тюрк. кум «песок» + якут. ohok «печка» > кумоhоk > кăмаға, диал. комогокаменкакамака, комака, конга из чувашского.

Çавăн пекех пăхăр:

кăмăшка кăма кăмак кăмакçи « кăмака » кăмака ăвĕ кăмака çăварĕ кăмака çамки кăмака çап кăмака çарати