Чăвашла-вырăсла словарь (1982)

I.

1.
полок (в бане)
лапка айĕ — место под полком
лапка çинче çапăн — париться на полке

2. диал.
полка

3. диал.
полати

II. разг.
то же, что лавкка

III.

1.
небольшой участок, небольшая площадь
пахчара пĕр лапка чие пур — в саду есть небольшой участок с вишней

2.
плоскость, плоская сторона

плоский, широкий
лапка чул — плитняк
курпиле лапкипе çĕрелле хур — положить горбыль плоской стороной вниз

3.
низкорослый, приземистый
лапка йывăç — низкорослое дерево
Пĕр лапка карчăка тăваттăн хурал тăраççĕ. (Тенкел). — загадка Одну низенькую старушку стерегут четверо. (Скамья)

4.
крупный (о снежных хлопьях)
лапка юр çăвать — снег падает крупными хлопьями

Чăвашла-вырăсла словарь (1919)

мокрый; лапка йур – снег, лапка йур çăвать – мокрый снег; снег идет.

107 стр.

лавка.

107 стр.

Чăваш сăмахĕсен кĕнеки

потрепывать, похлопывать. Зап. ВНО. Кĕлте кутне лапкать. Шарбаш. Лапка, похлопывать рукой (по спине). || Потрепать рукой, ласкать. N. Йытта лапкасассăн, алла çолать. См. лăпка.

(лапка), полка. Курм. || Полок (в бане). БАБ. Лапка айне пăхатăп та, темĕскерлескер тухат: çын – çын мар; выльăх — выльăх мар. Н. Яха-к. Мунча кĕрсе тухнă чухне: вилнĕ çынни те мунча кĕтĕр, тесе, лапка çине милĕкпе чĕрес çине шыв лартса хăвараççĕ. Ст. Дув. † Сирĕн карташĕнче мунча пур: тултан сакăр кĕтеслĕ, шалтан тăват кĕтеслĕ; лапки — кĕленче, чулĕ — мерчен. Орау. Каларăм вĕт эпĕ сана: мулчара арçын хыççăн лапка çине ан хăпар, тесе (сказала мать забеременевшей дочери). || Полати (в избе). Яргуньк. N. Каç, лапка çинче çывăрнă чухне, усал тĕлĕк курса хăранипе, çӳлтен персе анса, лаххана çапăнса, пуçне çĕмĕрнĕ.

лавка (торговая). Ходар. Тата çыннĕ пуçĕ вĕçĕнче лапка ларам пекки тăваççĕ. Унта вара вăл тĕрлĕ пасар япалисем тыткаласа ларать: хĕрлĕ кĕпелĕх сутать-и, пĕремĕк сутать-и, чей таврашĕ сутать-и, эрех сутан пекки тăвать-и. Çапла тусан, шатра çынна питех асаплантармаçть, теççĕ. Орау. Лапки ман ăрамра мар, тавар нуммай каяс çук (бойкой торговли не будет). Ib. Лапкине лайăх вырăна лартаççĕ, самай халăх куçса çӳрекен вырăнта. Пазух. Манăн савни пасарта хăмачă лапки лараччĕ. || Чертаг. Лапка пак витнĕ. Здание покрыто на один скат. У др. лавкка.

плоский. Сред. Юм. Тюрл. Лапка сăмсо, плоский нос (этому противопол. шӳреке сăмсо). || Приземистый. Мусир. † Лапка хурăн айĕнче пĕр çăмăрсăр ӳснĕ эпĕ. Собр. Пĕр лапка карчăка тăваттăн хурах тăраççĕ. (Тенкел). || Ширина, площадь. Сред. Юм. Ôрам лапкипе шыв юхат. По всей улице течет вода. N. Лапкипе выртакан пысăк çăпан (широкий чирей). Баран. 101. Çулçи (у мака) лапки çинче вакçеççĕ шăнăр. || Плоская сторона. Тюрл. Лапкипе хотăм. Я положил плоскую стороною. || Хлопьями. (О снеге). НИП. Лапка юр çăват. Идет крупными хлопьями снег (что бывает в теплую погоду), Изамб. Т. Эпир Чĕмпĕртен тухнă чухне лапка юр кăна çăватчĕ (хлопьями). Хурамал. † Лапка-лапка юр (крупный) çăвать, шурă пӳрт çине шуратать. Изамб. Т. † Лапка-лапка тăман çăват, çуна-ах та шăвайми тăват пуль. Пазух. Лапка та лапка, ай, юр çăвать, хура çĕре халĕ те, ай, шуратать. || Островками. ЧП. Аппа пахчи варринче лапка чие шăтайчĕ (выросла). || Лаптами. Тюрл. Лапка-лапка хора пĕлĕт („довольно большими кусками“).

потрепывать, похлопывать. Зап. ВНО. Кĕлте кутне лапкать. Шарбаш. Лапка, похлопывать рукой (по спине). || Потрепать рукой, ласкать. N. Йытта лапкасассăн, алла çолать. См. лăпка.

Вырăсла-чăвашла словарь (1972)

1. см. лапа; 2. пӗр-пӗр чӗр-чун ури ҫинчен сÿсе илнӗ тир.

Вырӑсла-чӑвашла словарь (1971)

ж. уменьш.ласк. см. лапа; ◇ стоять (или ходить) на задних лапках перед кем-л. кама та пулин юрама тăрăш.

Çавăн пекех пăхăр: