I. разг.
лекарь, фельдшер
II. диал.
грыжа
лекарь.
110 стр.
(л’эг’э̆р), врач, доктор, фельдшер; оспопрививатель. Шибач. Лекĕр – чăваш, хол касать (прививает оспу). ЧС. Виçĕ кун иртсессĕн, пирĕн яла, çав хĕре касса пăхма (вскрывать) икĕ лекĕр пычĕç. Сред. Юм. Лекĕр, лекарь. Вишн. Лекĕрсем те чирлĕ çынсене ахаль шыв ĕçме хушмаççĕ, вĕретнĕ, сивĕннĕ шыва анчах ĕçме хушаççĕ. N. Ман пата пĕр лекĕр килчĕ. Сред. Юм. Лекĕре кайнă. Пошёл в больницу. || СПВВ. МС. Лекĕр — пустуй калаçакан çын.
(л’эгэ̆р), грыжа. СТИК. Лекĕр çăмартана хуплакан тир тăлăпĕ.
эмелçĕ. <…> вăл (Владимир. – Э.Ф.) çуртсенче чирлисене пулăшма лекĕрсем (эмелçĕсем) тытма хушнă [В память 1888:28].
Çавăн пекех пăхăр:
лейтенант лейтмотив лейшмани лек « лекĕр » лекĕрт лекĕртсӳ лекало лекальщик лекарственный