1. мест. вопр.
что, что такое, что за
мĕскер япали ку? — что это за штука?
ялтан мĕскер çыраççĕ? — что пишут из деревни?
мĕскер тăваççĕ-ши ку таранччен? — что же они делают до сих пор?
сана мĕскер пулчĕ? — что с тобой случилось?
2. в знач. отриц. мест.
нечего
ничего
— чăрмав кӳнĕшĕн каçарăр — извините за беспокойство
— мĕскер чăрмавĕ! — ничего, какое это беспокойство!
то же, что мĕнскер, что (кто). N. Вăл пире мĕскер? Кто он нам? (т. е. никто). Хăр. Паль,. II. Мĕскер сутье вĕсем. Регули 936. Мĕскер полчĕ? мĕн полчĕ? Ib. 661. Мĕскер тытакан кайăк килнĕ. Ib. 660. Мĕскер тăвакан пор онта. N. Мĕскер тăваççĕ-ши вăсам унта (с неудовольствием). Тип-Сир. Ăçта каятăн Фомка тус?...— Мĕскер ăçта каясси! Така çухалнăччĕ те, ăна шыратăп... Панклеи. Патшапа мар-и (жена царя): мĕскер чĕлĕмĕ сана (какую еще трубку!), халь çактарапăр, теççĕ. Янш.-Норв. Эпĕ: ку мĕскер-ши, тесе пĕтĕмпех тĕлĕнсе кайрăм. N. Çын петĕнчен сăра ĕçсе тохнă чох: чăрмав турăмăр, тиç. Хирĕç калаç: мĕскер чăрмавĕ, хамăр та час-часах кĕрсе тохатпăр. М. Васильев № З, 34. Мескер тăвас-ха, Есрел? Аван пĕтри сан ĕçӳ? Чем люди живы. Мĕскер мĕнĕ, улпута атă кирлĕ мар, вилсе карĕ, тет.
< мĕн + скер «что за», «что такое».
Çавăн пекех пăхăр:
мĕскĕнлентер мĕскĕнлет мĕскĕр мĕскелестер « мĕскер » мĕскерле мĕскерлех мĕскершĕн мĕски мĕслетсĕр