сущ.сред.; множ. места
1. вырăн, çĕр, тĕл; хутлăх; открытое место уçă вырăн; положить вещь на место япалана вырăнне хур
2. (син. должность) вырăн, ĕç; вакантное место пушă вырăн (ĕçре)
3. пусăм, вырăн; занять первое место в соревновании ăмăртура пĕрремĕш вырăн йышăн
4. местами в знач. нареч. (син. кое-где) вырăн-вырăн, тĕл-тĕл; местами пройдут дожди вырăн-вырăн çумăр çуса иртет ♦ место в вагоне вагонти вырăн; сказать к месту вырăнлă кала; на местах вырăнсенче (центртан инçетре)
вырӑн; тӗл; детское место ача вырӑнĕ; клади на место (япалана) хӑй вырӑнне хур; на этом месте ҫак тӗлте, ку тӗлте; местами вырӑнӗпе, вырӑнӗ-вырӑнӗпе, тӗл-тӗл, тӗллӗн-тӗллӗн, чӑл-чӑл.
с. и вырăн; рабочее место ĕç вырăнĕ; двигать с места на место вырăнтан вырăна куçар; 2. чаще мн. места. (местность) вырăн, çĕршыв, çĕр; здесь места очень красивые кунта çĕршыв питĕ хитре; 3. мн. места (периферия) вырăнсем (инçетри); делегаты с мест вырăнсенчен килнĕ делегатсем; 4. (предмет, вещь) япала; мы сдали в багаж два места эпир багажа икĕ япала патăмăр; 5. вырăн, ĕç; искать места ĕç шыра; ◇ добраться до места çитес çĕре çит; знать своё место см. знать; иметь место см. иметь; сказать к месту вырăнлă кала; места себе не находить канăç ан пĕл; на твоём месте сан вырăнта пулсан; не должно быть места чему-л. (вырăн) пулмалла мар; ни с места! ан тапраннă пултăр!; общее место см. общий; поставить на (своё) место кого-л. вырăнне кăтарт, картне ларт (пуçтах çынна); сердце не на месте чĕре вырăнта мар; здесь не место говорить об этом ун пирки кунта калаçмăпăр; узкое место см. узкий.
вырăн; место рождения çуралнă вырăн; место работы ĕç вырăнĕ; мести заключения хулу вырăнĕсем (тĕрме е лагерь)
Çавăн пекех пăхăр:
местком местничество местность местный « место » местожительство местоимени местоимение местопребывание месторождение