Шырав: палăк

Чăвашла-вырăсла словарь (1982)

1.
памятник, обелиск
Чапаев палăкĕ — памятник чапаеву
гранит палăк — гранитный памятник
çăва палăкĕ — намогильный памятник
палăк ларт — поставить памятник

2. перен.
памятник
аваллăх палăкĕсем — памятники древности
археологи палăкĕ — археологический памятник
çырулăх палăкĕ — памятник письменности

3.
знак, примета, признак

◊◊
ср.: болг. белег — знак; шрам

Чăваш сăмахĕсен кĕнеки

неизв. сл. Отсюда: Палăк-вар

Чӑваш чӗлхин этимологи словарĕ (1964)

, палкă уст. 1. «знак», «примета»; 2. «намогильный памятник»; на булгарских надгробиях белюк, ст. слав. (др. болг.). б\ел\ег, у современных болгар белег «знак», «метка», «примета», у венгров bе́lyeg «марка»; «знак»; «клеймо» (заимствовано от древних булгар, предков чуваш; Gombocz BTLU 43); др. тюрк., КБ, МК, тефс. XII—XIII вв., Зол. бл., уйг. бӓлгӳ, чаг. белгӳ, кирг., казах., к. калп., ног., кумык., туркм., узб. белги, тат. билге, башк. билдә, билге, алт. В пилек, пилги «знак», «примета»; ср. монг. бэлэг, бур.-монг. бэлгэ «знак», «примета», «предзнаменование». От глаголов пĕл, бел, бил и пр. «знать».

Çавăн пекех пăхăр:

Пал çĕр Пал олăх пал улми палă « палăк » Палăк çăлĕ Палăк çырми Палăк-вар палăн палăр