Шырав: сăрла

Чăвашла-вырăсла словарь (1982)

1.
красить, покрывать краской
лакпа сăрла — покрывать лаком
тута сăрла — красить губы
хĕрлĕпе сăрла — красить в красный цвет
сăрласа илемлет — изукрасить, раскрасить
сăрласа тух — выкрасить
сăрламан сĕтел — некрашеный стол
сăрланă куç харши — подрисованные, накрашенные брови
сăрланă урай — крашеный пол

2. разг.
небрежно, плохо рисовать, мазать, малевать
картинăсем сăрлакала — малевать картинки
пите хăрăмпа сăрла — вымазать лицо сажей

3. диал.
украшать резьбой
сăрланă чӳрече хашаки — резные наличники

Чăваш сăмахĕсен кĕнеки

жужжать. Орау. Вара йăвăç пахчисенче, вăрмансенче, çерем çинчи чечексем çинче тĕрлĕ хуртсем сăрласа вĕçсе çӳреççĕ. N. Унта ачасем, пыл хурчĕсем сăрланă пек, сĕрлесе, вĕренсе лараççĕ. || Подр. звуку брошенного камня. КС. См. вăнн.

(сы̆рло), красить, выкрасить, придать окраску. Шел. П. 20. Хăшĕ-хăшĕ укçашăн шыв сăрласа сутаççĕ. В. Олг. Сăрланă коршак. Горшок, покрытый глазурью. Собр. † Пирĕн пичче сăрине сар сахăрпа сăрланă. || Украсить резьбой. Чутеево.

Чăвашла-тутарла словарь (1994)

бизәргә

Чӑваш чӗлхин этимологи словарĕ (1964)

«красить»; алт. В, туркм. (Алиев), казах., к. калп., тат. Сиб. сырласырда, уйг. сирла «красить», «окрашивать». От căp (см.).

Çавăн пекех пăхăр:

сăрлă карланкă сăрлă пыр сăрлăх Сăрлĕ-ким-шор « сăрла » сăрлакан сăрлаккай сăрлан сăрлат сăрлаттар