1. взаимн.
ругаться, браниться, ссориться
вĕсем ятлаçса илчĕç — они поругались
калаçни мар, ятлаçни анчах пулчĕ — разговора не получилось, только ругань одна
2.
ругаться, браниться)
усал сăмахсемпе ятлаç — сквернословить
(jатлас'), ругаться, браниться, ссориться. СТИК. Çавсем питĕ хытă ятлаçса илчĕç. Они очень сильно поругались. Регули 739. Эп онпа ятлаçман; вăлсам ятлаçаççĕ (вăлсам онпа ятлаçаççĕ). Истор. Зырянсем ăна каланă: эсĕ пирĕнпе ан ятлаç, Стефанпа хăйпе кайса калаç, тенĕ. || Бранить. Ишек. Кайран тапратрĕ, тет, ятлаçмашкăн стариккине. Якейк. Вăл ятлаçса тăкрĕ. Он обругал. Никит. Атте çакна илтсессĕн, ятлаççа-çеç пăрахрĕ. Как услыхал это отец, так и обругал.
әтләшергә
Çавăн пекех пăхăр:
ятлă-шулă ятлă-шывлă ятлăх ятла « ятлаç » ятлаçтар ятлаçу ятлаçуллă ятлаш Ятмăрса