лениться
ӳркенмесĕр ĕçле — работать не ленясь
ӳркенсе тăр — лениться (что-л. делать)
Вăтанман юмăç пулнă, ӳркенмен ăста пулнă. — посл. Несмущающийся становится знахарем, прилежный — мастером.
(-гэн,-г'эн, Пшкрт. ӧрҕӓн), лениться. Хыпар N. 12, 1906. Вĕренме ӳркенетпĕр, вĕренме! Ленимся учиться. Изамб. Т. Ача пăхассинчен ӳркенмест ул, унăн кипкисене çăвасси килмест. Что касается ухода за ребенком, ― она не ленится, но только ей не хочется стирать пеленки. Ст. Шаймурз. Раштав вăхăтĕнче, кăш канмалли вăхăтра, кăсем каллах çыру ĕçне ĕçлесçĕ. Епле кăсем ӳркене пĕлмеççĕ! || N. Вăл пурăнма ӳркеннĕ (говорят, если умер кто-нибудь). Зап. ВНО. Вăл пурăнма ӳркенчĕ (умер).
ялкауланырга
«лениться»; уйг. ерин (е = э), узб., кирг., ног. эрин, к. калп., туркм. ерин, башк., тат. ирен, хак. ирин, эрин «лениться»; в чув. ӳ ~ э, ик выпало.
Çавăн пекех пăхăр:
ӳркевлĕ ӳркевлĕн ӳркевлен ӳркевсĕр « ӳркен » ӳркенĕç ӳркенĕçлĕн ӳркенкеле ӳркентер ӳркенӳллĕ