(кŏгар, кы̆гар), привязывать. Синерь. Ман витере ăйăр пур, çав ăйăр хӳринчен сăнчăр кăкарса яр, пĕр вĕçне ман пата çăла яр, тесе каларĕ, тет. ЧС. Çынсем: ан тартăр, тесе, луçа (= пăшие) мăйĕнчен вĕренпе кăкарнă та, вĕренĕнчен иккĕн-виççĕн тытса тăратчĕç. N. Кайри урапа патĕнче кăкарнă ула ĕне пырать. Юрк. Ураписем хыçне те, çумне те çапла лашсем, йытăсем кăкара-кăкара янă. N. † Чĕнтĕрлĕ те кĕпер умĕнче турă ут кăкарнисем пирĕн вăл. Образцы 99. Чĕнтерлĕ кĕпер, кашти юман, ут кăкарни (= кăкарнă ут) пирĕн вăл.
(кŏгар), назв. местности около с. Ходяр. || Назв. поля. Чертаг. Кăкар — уй ячĕ. || Назв. леса. СПВВ. МС. Кăкар — вăрман ячĕ; юрăра калаççĕ.
(кŏгар), то же, что кукар. Ишек. Кăкар ашĕнчен (опаленные голова и ноги) пĕçертĕм те, апат хорарах полчĕ.
Çавăн пекех пăхăр:
кăкан Кăканар Кăканар пуçĕ Кăканар уйĕ « Кăкар » Кăкар Туçа кăкарăн кăкаркăç кăкарсăр кăкарттар