Шырав: вăрă - Чăваш сăмахĕсен кĕнеки

Чăваш сăмахĕсен кĕнеки

(вŏрŏ, вы̆ры̆), вор, разбойник. Янш.-Норв. Хĕр вăрри, ворующий девушек. Ч. С. Эпĕ малтан: вăрă килнĕ пулĕ, тесе, шухăшларăм. Я сначала подумал, что пришел вор. Альш. Леш вăрă марринне хăйĕнне вăрласа пĕтереççĕ унăнне (у не вора-то и свое-то разворуют). Т. Григорьева. Вăрă вăрăм, куçĕ чармак, теççĕ. (Послов.). Якейк. Ман килте пĕр полянкка (полено) вотă полсан, эп варă полам! Пусть я буду вором (клятва). Микушк. † Хура вăрман витĕр тухнă чух вун-икĕ вăрă тухрĕç вĕлермешкĕн. Орау. Хал, виçĕ пус укçа пулсан, ман вăрă пулас пулат! Пусть я буду вор, если у меня найдёшь грош! (Клятва) Альш. Вăрă пуçлăхĕ, коренной вор. || Воровство. N. Вырăспа майри, вăрă пулса, шулĕкре пурăннă (занимались мошенничеством). Хир-пось. Çын япалине варламан-и? терĕм. — Эсĕ мана хăçан вăрăпала тытрăн (уличил в воровотве)? терĕ. Уфим. Çавăнтан вара епĕ вăрра каймарăм. (Из утенического сочинения; учитель исправил: «кайман». || Воровской. Болезн. грех. Вăрă ĕç, аскăн ĕç тутараççĕ. N. Вăл ĕç ĕçлеме ӳркенсе, усал пурăнăçпа, вăрă пурăнăçпа пурăнакан çын курсан, уншăн пит хуйхăрнă. || Занимающийся воровством. Изамб. Т. Пĕр пит вăрă, усал çын.

(вõрõ, вы̆ры̆), семя. Эпир çур. çĕр-шыв. 13. Эпир пиччепе иксĕмĕр пайтах çамрăк улмаççисем вăрăран шăтарса (выростив из семян), сыпса лартрăмăр (привили). Çутталла 142. Вĕсене атте, варăран акса, кайран сыпса, пăхса ӳстернĕ. Ядр. † Çул хĕрĕнче сапорпи вăрă тăкать курмастăр-и? N. Темĕскер вăрри вара. Не знаю, что за семена.

(вŏрŏ). неизв. сл.; м. б. то же, что вăрă.

Çавăн пекех пăхăр:

вăр-варлăх вăр-варрăн вăр-кукăр вăр-шон « вăрă » вăрă çол вăрă суханĕ вăрă ту Вăрă хурт вăрă-хурă