понуд. ф. от лачлат. Чĕлкаш 76. Лач! Чĕлкаш Каврила куçĕсем çине лачлаттарса сурса хунă. КС. Сурчăкне, манкине урайне (на пол) лачлаттарать. Сред. Юм. Кăвас çăрнă чôхне чôстана алпа лачлаттарса çăраççĕ (месят с особым звуком). Ib. Амма (почему) чипер çиместĕн эсĕ мĕн, лачлаттарса (чавкая), сысна пик çисе ларан? N. Пăру амăшин чĕччине лачлаттарса (чвакая, чвякая) ĕмĕт (лăчлаттарса – менее усиленно). N. Çăккăра мĕн лачлаттарса çиятăн (чавкаешь). N. Тăна (глину) пĕрене çумне лачлаттарас (шлёпнуть). СТИК. Ачисене аллапкипе (= ал лапкипе лачлаттараят (шлёпает и больше никаких, получается особый звук: лач!). Ib. Лачлаттарса пытăмăр. Мы шли пешком, шлёпая по грязи. Шорк. Çăпатасене пĕтĕмпе шу витрĕ те (промокли), халь лачлаттарса çӳретĕп анчах. См. лачăртаттар.
Çавăн пекех пăхăр:
Лачкасси лачкаттар Лачлан лачлат « лачлаттар » лачрашка лаччă лаччăк лаччăн лаччăн кайăк