Чăвашла-вырăсла словарь (1982)

1.
хлеб (печеный)

хлебный, хлебопекарный
хлебобулочный
килти çăкăр — домашний хлеб
çĕнĕ çăкăр — новый хлеб (из зерна нового урожая)
тулă çăкăрĕ — пшеничный хлеб
ыраш çăкăрĕ — ржаной хлеб
хура çăкăр — черный хлеб
шурă çăкăр — белый хлеб
çăкăр савăчĕ — хлебопекарный завод
çăкăр кăмаки — русская печь
çăкăр лавкки — хлебный магазин, булочная
çăкăр пĕçерекен — хлебопек
çăкăр сутакан организацисем — хлеботорговые организации
Çăкăртан аслă пулаймăн. — посл. Нет ничего главнее хлеба. (соотв. Хлеб — всему голова).
Çăкăр хырăм хыççăн çӳремест. — посл. Хлеб за брюхом не ходит.

2.
хлеб (штука), каравай
пуçламан çăкăр — целый, непочатый каравай
çавра çăкăр — каравай, круглый хлеб
тачка çăкăр — непропеченный хлеб
тăрхала çăкăр — батон
çăкăр кĕреçи — лопата для хлеба (которой сажают его в печь)
çăкăр пичĕ — верхняя корка каравая
çăкăр сăмси — горбушка
çăкăр çемçи — мякиш
çăкăр татăкĕ — кусок хлеба
çăкăр хытти — корка хлеба
çăкăр чĕлли — ломоть хлеба
çăкăр икĕ питлĕ — у хлеба отстала верхняя корка
çăкăр хыв — сажать хлебы в печь
Пӳрт тăрринче çур çăкăр выртать. (Уйăх). — загадка Над избушкой висит хлеба краюшка. (Луна).

3.
продукты, съестное
çула кайма çăкăрсем чиксе хатĕрле — уложить продукты на дорогу
Килекен çынна çăкăр лартма хушнă. — погов. Гостя полагается накормить.
çăкăр çĕртсе пурăн — переводить зря пищу (т.е. жить без пользы).

4. пчел.
перга, хлебина
хурт çăкăрĕ — хлебина пчел

5. диал.
печенка (как пища)

◊
çăкăр мурĕ — бран. паразит, тунеядец

Чăвашла-вырăсла словарь (1919)

хлеб
çăкăр сăмси — край хлеба
çăкăр-тăвар — хлеб-соль
çăкăр хытти — корка хлеба
çăкăр çемçи — мякишь
çăкăр ăшĕнчен — из печеного хлеба
çăкăр чĕлли — ломоть хлеба
çăкăрĕпе — целым караваем
çăкăрĕ çăкăрĕпе — целыми каравами
çăкăра ĕçлесе çийеççĕ — хлеб едят поработавши

Чăваш сăмахĕсен кĕнеки

(с’ы̆гы̆р, с’ŏгŏр), хлеб. N. Хулăн укçи çĕр тенкĕ. Калаçнă чух вун тенкĕ çăкăр çине хумалла, теççĕ. Сред. Юм. Çăкăр кăмакана манса йолсан, килте кăшĕ те полса вилет, тет, çавăнпа она çол тăваткăлне тохса пăрахаççĕ: вара вилмес, тет. (Нар. поверье). Ib. Çăкăр хырăм хыççăн çӳремест, хырăм çăкăр хыççăн çӳрет. Ib. Ôнта çиес çăкри пор поль. Судьбой определено тамошний хлеб есть. (Гов. невестам, выходящим замуж, и солдатам). Ib. Эп санран маларах çăкăр çинĕ. (Гов. молодым, когда о чем-нибудь спорят, указывая на то, что он старше и потому опытнее и больше видел). Ib. Вăт сахал хôтсан, çăкăр начар пиçет; ăна вара: елпенсе пиçнĕ, теççĕ. Ib. Пиç, пиç çăкăр, аçу-аму çăкрине хора йытта ан кайса пар! (çапла каласа алла тытса ачасĕне çĕре антарса яраççĕ, вара çав ачасĕне çĕклекеннинчен пĕри кôшак полать, пĕри хуçи полать те, тыр вырма каян пикки туса, пăртак аяккарах кайса, корăк çинче пĕкшĕнсе çӳрет; кôшакки, çăкăр полнисĕне пырса çиесшĕн, чупса пырать (дотрагивается). Хуçи ôна хуса ярать; кôшакки порне те çисе ярсан, каллах çĕнĕрен тепĕр хут çавăн пик выляççĕ. Изамб. Т. Çăкăр хывсан, кӳрсе пар вара? — Юрĕ. N. Кăмакана сакăр çăкăр кĕрет. ФТТ. Çĕнĕ çăкăр çинĕ çĕре усал çын пырса кĕрсен, теллей çук, тет. Батыр. Салтак ăсатнă чухне ашшĕ-амăшĕ, е тăванĕсем, унăн ячĕпе асăнса турă умне çăкăр хураççĕ. Сунт. Çăкăрсем чиксе хатĕрле-ха (на дорогу), каçчен çитес. Изамб. Т. Салтака кăларса кайнă чухне ялтан пĕр аллă пичетни кайсан, е пĕр хĕр-ача, е пĕр арçын-ача юпа çине тăрса: çăкăру манса юлнă! тесе кăçкăрат. Н. Шинкусы. Сĕтел çинче пĕр пуçламан çăкăр выртатьчĕ. СТИК. Çын килсен, çынна çăкăр лартмасăр яни аван мар (не хорошо не накормить человека), теççĕ. Рак. † Шур перчетке хĕрсен саламĕ, наян хĕрсем сăкăрăн харамĕ? К.-Кушки. Çăкăра ан шăйăркала. Не черти по хлебу. ЧП. Шур çăкăр, белый хлеб. Аттик. Тата кашни хуран çăмне чашăкпа виçшер пашалу, пĕрер пуçламан çăкăр е читнай çу сĕрсе лартать. N. Çăкăр çĕртсе пурăн; пĕр çăмартапа пĕр çăкăр çиме хушнă. Буин. Мана çăкăр çимес тетием? Разве я не человек? Разве я такое ничтожество? N. Çăкăр сана чĕнмес вĕт, теççĕ. (Послов.). Букв. 1886. Эсĕ çăкăр çисе çĕртме анчах. N. Çав йĕркесĕр пурăнакансем, халăха çăкăр вырăнне çиекенсем, пирĕн пурнăçа пĕтереççĕ. N. Выçăхнă çынна çăкăр кăтартман пулĕ. Альш. Эсĕ çăкăрăн пĕр пĕрчине тăмастăн-вĕт! теççĕ. N. Пирĕн çимелĕх çăкăрри çук пулсан та (хотя нам и нечего есть), куланай партармасăр патша тарçисем хăварман. || В перен. знач. Альш. † Эп каймăттăм çав Чĕмпĕре, çăкăрăм çавăнта туртат (то же, что тат. Risiq tarta). Ст. Шаймурз. † Сирĕнех те çийĕрте пустав халат, çил тавăртăр сылтăм аркине; эсир чĕннипе пырас çук, турă çавăртăр атте-анне çăкăрне.

(с’ŏгŏр), грязь. Курм. Шумерля. Çăкăр, грязь в болоте. Хорачка. Шу хĕринче вырăн çăкăр (с’ŏҕŏр), пымалла мар. Пшкрт: с’ы̆ҕы̆р ар (= авăр), с’ы̆ҕы̆р выры̆н, глубокое место.

Чăвашла-тутарла словарь (1994)

икмәк, ипи

Чӑвашла-эсперантолла сӑмах кӗнеки

[ŝjogor]
pano
çăкăр сăмси — pankrusto
çăкăр-тăвар — manĝaĵo, pano kaj salo, bonveniga regalo
пĕр татăк çăкăр пар-ха — bonvolu doni pecon da pano

Чӑваш чӗлхин этимологи словарĕ (1964)

«хлеб (печёный)»; АФТ, туркм., хам. йугур, азерб., тур. йоғур, уйг. жугар, кирг. жуур, алт. В дьжура «месить, замешивать тесто»; МНХ йоғрыл «быть замешанным» (о тесте). Чув. çар < çăкăр (-кă- выпало) «замешивать»; следовательно, çăкăр «замешанное, запечённое тесто» (?); Рамстедт производит это слово от встречающегося в словаре Махмуда Кашгарского ӧгӳр, йӧгӳр «просо» (KCsA, 1941, Bd. lll, 2. Heft, S. 143); ср. Bang: çăкăр < *yӧküz (Sitzungsberichte der Heidelberger Akademie der Wissensch., Phil.-hist. Kl., 1918, 12. Abh., S. 6). Допустимо также, что оно представляет фонетический вариант слова джугара. Растение это культивируется главным образом в Средней Азии. Напр., у туркмен и каракалпаков хлеб, испечённый из муки джугары, называется загараджугара, кирг. жӳгӧрӳ, казах. жӳгери, к. калп. макке жуери, узб. макка жухори «кукуруза». Морд, цюкор «лепешка»; удм. сукыра «каравай» заимствованы из чув. яз. (Wichmann. TLP, 94-95).

Çавăн пекех пăхăр: