1.
луг (обычно не заливной), суходол
луговой
ейӳ çаранĕ — заливной луг
культурăллă çарансем — культурные луга
çаран ути — луговое сено
2.
покос
покосный
çаран çул — косить, вести косьбу
луга
çаран çине — на луга
босиком. Ст. Чек. Никит. Выляса кая юлнă ачапчасем çаран чупкаласа киле кĕрсе каяççĕ. N. Çаран кĕмен пулсан, кĕрĕр. См. çарран.
(с’аран), луг. N. Çаран — суходол; но части улăх’а — заливных лугов — называются тоже çаран: ку ман çаран, ун çаран: а не — ку ман улăх. Якейк. Çаран, луга, покрытые нескошенною травою или неубранною (сеном). Баран. 161. Хĕлĕн-çăвĕн выльăхĕсем (у калмыков) çаранта çӳреççĕ. Изамб. Т. Çаран валеçме каймалла пулсан, ачасем урам тăрăх: çаран валеçме, тесе, кăçкăрса, çаран валеçме чĕнсе çӳреççĕ. Ib. Унта-кунта юр ирĕлсе çаран курăнсан, унта хупăнса тăнă выльăха ачасем хăваласа тухаççĕ. N. Вĕсем çарана çисе янă-çке (потравили). N. Аслă ывăлĕ ĕнипе качакине çарана çитерме каят, тет. Якейк. Кăçал, ача, пĕр çаран та çок, утă тастан топас. Ib. Кăçал çарансам пор çĕрте те лайăх (везде трава хорошая). Ib. Мана пит лайăх çаран тохрĕ паян. Вăсен çаран плотнах мар. Собр. † Çаранлăхра çырла пиçет-çке, çаран илемĕсе (= илемĕсене) кӳрет-çке. N. Ку выльăха çарана ярса, авă мĕн туса хунă, тет пĕри. Якейк. Кăçал çарансене лайăх пăхса çитĕнтеретпĕр-ха. В нынешнем году, благодаря присмотру, трава у нас на лугах хорошая. N. Çаран çине капан лартсан, йăвăç улми çиме юрать, теççĕ. Янтик. † Çаранăн та пуçĕ çырлалăх, çырлалăх, лартăр пĕр Питрав çитиччен. Якейк. Кăçал Миконччен çаран чарас полать, уйăра та корăк лайăх. Нынче надо запретить пускать до Николы скот на луга. Альш. Çӳреççĕ вара илемлĕ ешĕл çарансем çинче çаран хĕррисем туса (когда пойдут делить луга). Кан. Çуртри акма çур çаран тара илчĕ.
болын
см. çерем.
çерем. Кайса пăхăр-ха ĕнтĕ (çеремсем) çарансем çине, мĕн туса хунă ĕнтĕ выльăхсем! [Селивановский 1910:9].
Çавăн пекех пăхăр:
çарамаслан çарамаслантар çарамассăн Çарамсан « çаран » Çаран карти çаран чеклетӳçи Çаран-çырми çаран-курăк çаран-хурал