(вил’ ш̚ыв), вил-шывĕ, вилĕ-шывĕ, роса. Тюрл. Кĕçĕр вил-шыв вăйлă ӳкнĕ. Сред. Юм. Вил-шыв (шыв; смягчение мало заметно) — роса. Никит. Вил-шыв ӳкменни темиçе эрне те çитет пулĕ ĕнтĕ. Макс. Чăв. к. I, 72. Лапра (а)втакан ч(ă)пар куккук вил-шывĕпе (= ирхи сывлампа) пит çăвать. Н. Шинкус. Тырă-пулсем çине чипер ырă сывлăм (вил-шывĕ) яр. (Моленье). СПВВ. Вилĕ-шывĕ, роса. См. сывлăм. || Мертвая вода (в сказке). Качал. Çав çĕлен пычĕ, тит, Йăван патне, ӳтне пуçтарчĕ, тит, вилĕ шывпа (так!) вилĕ кĕлетке турĕ, тит, чĕр шывпа чĕртрĕ, тит (Ивана). КС. Вил шыв — вода, обращающая разложившееся тело в прежний вид (из сказки). || Старое русло речки. Чертаг. Вилĕ шыв (ш̚ыв).
Çавăн пекех пăхăр:
вил-тум-хаярĕ вил-тӳ вил-ӳсĕр вил-чăр « вил-шыв » вилĕ вилĕ çапăнни вилĕ çумăрĕ вилĕ çын шăтăкĕ вилĕ çыххи тĕвви