I. зоол.
гриф (пысăк çаткăн кайак) [грек. grups]
II. муз.
гриф (хĕлĕхлĕ инструмент мăйĕ) [ним. Griff]
гитара грифĕ — гриф гитары
1. сущ.муж.
гриф, май (хĕлĕхлĕ кĕвĕ хатĕрĕсен вăрам пайĕ)
2. сущ.муж.
гриф (пичет, штемпель е кăларăм хуçин ятне кăтартни); книга вышла под грифом Чувашского университета кĕнеке Чăваш университечĕн грифĕпе тухнă
м. гриф (1. антика мифологийĕнчи арăслан пуçлă, ăмăрткайăк çунатлă тĕлĕнтермĕш чĕрчун; 2. зоол. виле çиекен пысăк çăткăн кайăк).
м. муз. авăр, май, гриф (хĕлĕхлĕ музыка инструменчĕсен — гитарăн, балалайкăн, сĕрме купăсăн т. ыт. те).
м. гриф (ал паллиллĕ пичет е штемпель, пичетленĕ ĕçре учреждени ятне кăтартни); книга выходит под грифом Чувашского научно-исследовательского института кĕнеке Чăваш наука тăпчев институчĕн грифĕпе тухать.
гриф — gryphus [виле çиекен пысăк ăмăрт кайăк]; кăрккалла гриф гриф-индейка — gathartes aura; хура гриф чёрный гриф — aegupius monachus
Çавăн пекех пăхăр:
гримлан гриплă грипп гриппозный « гриф » грифель гроб гробница гробовой гроза