1.
трава
зелень
травяной, травянистый
акса ӳстернĕ курăксем — сеяные травы
нумай çул ӳсекен курăксем — многолетние травы
сулхăна юратакан курăксем — тенелюбивые травы
çырла курăкĕ — ягодник, ягодные растения
шыв курăкĕ — водоросли
эмел курăкĕсем — лекарственные травы
пĕр тăплăм курăк — пучок травы
курăк пусси — участок под травами
курăк пыйти — растительная вошь
курăк çăнăхĕ — травяная мука
курăк тĕкĕ — волосок
курăк туни — стебель травы, былинка
курăк пĕрчи — стебель травы, былинка
курăк çинчи хоккей — спорт. травяной хоккей
курăксем симĕслене пуçларĕç — травы зазеленели
кĕпене курăкпа варала — зазеленить платье травой
курăка таптаса пĕтер — истоптать траву
Пасар çулĕ çинче курăк ӳсмест. —
— погов. На базарной дороге трава не растет.
2. перен.
неопытный, зеленый, молодой
вăл курăк-ха — он еще зелен
3.
свежий (о рыбе)
курăк пулă — свежая рыба
◊ бот.
аслати курăкĕ — анютины глазки
ие курăкĕ — плаун
кăчăр курăкĕ — болотный хвощ
чакăр курăкĕ — болотный хвощ
мăк курăкĕ — лишайник
нухрат курăкĕ — полевая ярутка
пыл курăкĕ — львиный зев, медуница
сарамак курăкĕ — первоцвет
супăнь курăкĕ — мыльнянка
тикĕт курăкĕ — гвоздика
хăйăр курăкĕ — песчанка
чапăр курăкĕ — чабрец
чăкăт курăкĕ — просвирняк
чĕкеç курăкĕ — подорожник
шăнăр курăкĕ — подорожник
чикен курăкĕ — герань
кашкăр курăкĕ — герань
шартла курăкĕ — хлопушка
шалтăрма курăкĕ — хлопушка
шатра курăкĕ — пастушья сумка
шăрчăк курăкĕ — недотрога
шĕпĕн курăкĕ — чистотел
шур курăк — шалфей
трава
растение
курăк çинчен — с травы
курăк туни — стебель
корăк (-ы̆к), трава; растение. Разг. С.Мих. 5. Çорт(ă)ри та корăк полса, тăм тиврĕ. N. Унччен шăмă витĕр курăк шăтĕ. Сред. Юм. Корăк хыта пуçланă ĕнтĕ, утă çăлма каяс полать. Ib. Корăк ешли çыпăçнă. (Корăк çине ларсан кĕпе çомне корăк тĕсĕ çыпăçсан калаççĕ). Чураль-к. Тăп-тăп тапиçăм, тăпи ура (-и?) хуçăкçăм, пиçен-таçан курăкçăм, курăк çине пусимăп. (Пыл хурчĕ). Сĕт-к. Акнă корăк, посеянная трава. N. Курăкчен — до начала роста травы. || Комнатный цветок. ПВЧ. 110. Кантăк çинче сар курăк, сарлать-и те, сарлмасть-и? (распустится он или нет?). Сред. Юм. Чӳрече омне корăк (цветок) лартнă. || Незрелый. В. Олг. Орпа полса çитиман-хальă, ĕнер те корăкскерех вуртăмăр, (жали траву травой). КС. Халь тырă курăк-ха, вырма юрас çук. Ib. Пушăту ытла курăк, чатас çук çăпатара. || Неопытный, молодой. ЧС. Халĕ (эсĕ) курăк-ха (ты еще зелен), мĕн илтессе пĕлместĕн. Сред. Юм. Пĕчик ачасене: корăк-ха çав, мĕн чолах ĕç ĕçлеччĕр ăсĕм! теççĕ. КС. Курăк мар-и вăл халь, сухара ăçтан чăтать (гов. про лошадь). || См. корăк полă.
үлән
[kurok]
herbo
эмел курăкĕсем — kuracaj herboj
шыв курăкĕ — algo
сиплĕ курăксем — sanigaj herboj
курăк-йывăç — vegetaĵaro, plantaro
симĕс курăк — verda herbo
çулнă курăк — falĉita herbo
курăк чейĕ — tizano, herba teo
курăклан — herbiĝi, verdiĝi
«трава»; бесспорно родственных слов не нашли, близкое отношение имеют: леб. корак «трава с крупными листьями и высоким стеблем» (Радлов); у Будаговатур. куру ут «сухая трава», «сено» (II, 78, I, 109); баш. К кырлык «травка, похожая семенами на гречиху»; тур. курук «зеленые неспелые плоды» (ср. чув. курăк тирă «неспелые хлеба»); казах. курак «тростник», кургак шӧп «сено» (букв. «сухая трава»). Возможно, что когда-то чуваши сочетанием курак у та называли сено (букв. «сухая трава»), а позднее траву стали называть курăк, а сено — утăкурук «сухой», «высохший»; ср. карач.-балк. кырдык «трава».
ç.п., жарг. Ӳсен-тăрантан хатĕрленĕ наркотик. Каçсерен урамра пухăнсан е хаваслă уяв хыççăн ушкăнпа «курăк» туртасси модăна кĕрсе пырать. ÇХ, 1997, 49 /, 4 с.
Çавăн пекех пăхăр:
купчеме кăмпи купшанкă купюра кур « курăк » курăк праçникĕ курăк пушăчĕ курăк сарри курăк татăкĕ курăк туни