I.
1.
ласт (тюлень, морж ури)
ласт ураллисем — зоол. ластоногие
2.
ласт и ласты (ура çине тăхăнса ишмелли хатĕр)
резина ласт — резиновые ласты
II. подр. —
о встряхивании, взмахе
вăл аллине ласт сулчĕ — он махнул рукой
ласт-ласт — усил. от ласт II.
çăхан çуначĕсене ласт-ласт тутарса вĕçет — ворон летит, тяжело взмахивая крыльями
подр. сотрясению дерева. КС. Йăвăçа ласт-ласт! силлерĕ (потряс). СПВВ. Х. Ласт лараççĕ йывăçсем. || Подр, взмаху. Хĕн. 156. Чакка ăна ласт сулать мăйĕнчен (махнул саблей ему по шее). См. лас.
то же, что лас. КС. Ласт хурăн, береза с широкою кроною.
сущ.муж.
1. ура, çунат (шыв чĕр чунĕсен); ласты тюленя тюлень урисем; ласты пингвина пингвин çуначĕсем
м. ласт (тюлень йышши чĕрчунсен çунатти).
Çавăн пекех пăхăр:
ласкер ласко ласковый Ласок « ласт » ластăк ластăкăн-ластăкăн ластăр ластăркка ластăртат