I.
см. манăн
II. глаг.
1.
забывать, выпускать из памяти
ан ман! — не забывай!
куна ĕмĕрте манас çук — мне этого ввек не забыть
час манакан — забывчивый, беспамятный
манман пулсан — если мне память не изменяет
маннă кайнă — из ума вон; совсем забыл
манса пĕт — перезабыть
манса хăвар — оставить по забывчивости
Маннă япала çине юр çăвать. — посл. Забытую вещь снегом заносит.
2.
разучиться, отвыкнуть
çав йăлана вăл халĕ те манман — он до сего времени не отвык от этого
манса кай —
1) забыть, запамятовать, выпустить из памяти
эпĕ кун çинчен мансах кайнă — я совсем забыл об этом
2) разучиться (что-л. делать)
3.
отвыкнуть от чего-л.
эсĕ нимĕçле калаçма манса кайман-и-ха? — ты еще не разучился говорить по-немецки?
меня, мой (от епĕ). Манăнне пурне те пиччесем салатса пĕтерчĕç – все мое растратили старшие братья. Манăннисем пурте килте-ха (манăн пурте килте-ха), мои (у меня) пока все дома.
113 стр.
забывать; кăна ĕнтĕ ĕмĕрте те манас çук – этого не забыть во всю жизнь; манакан – забывчивый.
113 стр.
неизв. сл. Отсюда: Ман-ел.
дождевой червь. Чертаг., Шумерля. См. ăман. || Глиста. Мыслец.
забывать. Шурăм-ч. Чаплăрах шкулăсенче вĕренекенсем хăшĕ хура халăха манайраççĕ, вĕсемшĕн пĕртте тăрăшмаççĕ. ЧК. Ялтан кăшт тухса кайнăччĕ, пирĕн йинкен çави маннă юлнă. Юрк. Çук, манмарăм, илтĕм, илтĕм! || Отвыкнуть. Чураль-к. Манасси манман та.
склоняемая основа от эпĕ (= тюрк. мен, я). Çĕнтерчĕ 14. Праççи манпала пит усал. Сред. Юм. Манра çыннăн мĕн ĕç пôр. Какое дело другим до меня? Ib. Ман çыннăннинче мĕн ĕç пор? Какое мне дело до чужого? Юрк. Манран сире пысăк салам (поклон, привет). Ст. Чек. Ман çакăнтан (вот тут) ыратат. Эльбарус. Охмаххи калать: манран чăтса полаймаçт (я не могу терпеть), тет. Сред. Юм. Маншĕн полсан, ик тĕнче пĕр. Для меня всё равно. Ib. Ман хăраххăм — подобный мне („но при этом эту личность, про которою говорят, не ставят на ряду с собою, а гораздо ниже“) || Мой. СТИК. Эпĕ ăна унтан вара та куртăм. Пĕрре çапла пытăм та, калаçса ларатпăр; вăл кулкаласа кăна у(т)каласа çӳрет. Вăл ун чухне пĕлмен-ха мĕн пулнине. Унтан, сăмах хушшинчен: Хветĕр, санăн юратнă хĕрĕ тепĕр çынна карĕ вĕт! терĕм те, ман çын салхуланчĕ карĕ. („Словосочетание „ман çын“ употребляется для выражения жалости: „ман çын шурчĕ карĕ“, однако „ман çын печĕ çитрĕ“ — не скажут“). Регули 920. Ман утсам килчĕç. Манăн та (мансам та) килчĕç. Юрк. Ман шухăшăмпа кам килĕшет? Кто согласен с моим. Предложением? Якейк. Эс те çана тусан, ман сăмса йăт котне! (т. е. не сделать тебе во век)! Ст. Чек. Ман хăлха клухуй! („укор и самохвальство“).
онытырга
[man]
forgesi (forgesu)
манса ан кай! — ne forgesu!
час манакан — forgesema
манман пулсан — se mi bone memoras, se mi ne forgesis
маннă кайнă — tute forgesis
манса хăвар — lasi (pro forgeso)
манас çук — neforgesebla
[man(on)]
mi (kun specialaj frazoj), mia, miaj
ман(ăн) вăхăт çук — mi ne havas tempon
ман(ăн) ывăлăм — mia filĉjo
ман(ăн) шăллăм пур — mi havas pli junan fraton
ман(ăн) çиес килет — mi volas manĝi
ман(ăн) ĕçес килет — mi volas trinki, mi soifas
ман(ăн) çывăрас килет — mi volas dormi
ман(ăн) сана курас килет — mi volas vidi vin
«забывать»; ср. якут. умун, алт. В., тур. унут «забывать».
Çавăн пекех пăхăр:
Мамукка Мамукка киремечĕ Мамун Мамыкассы « ман » Ман-ел Ман-улăх манă манăç манăçа тух