разг.
1.
забвение
манăçа тух (юл) —
1) быть забытым, преданным забвению
2) отойти в прошлое, кануть в вечность
3) выскочить из головы, из памяти
манăçа тухнă сăмах — забытое слово
манăçа тухми — незабываемый
манăçа кăлар (хăвар) —
1) забыть, предать забвению
2) положить под сукно, в долгий ящик
манăçа юлнă — забытый, преданный забвению
2.
забытье
манăçа кайса лар — впасть в забытье
3.
забываться, предаваться забвению
анне чĕлхи манăçмасть — материнский язык не забывается
çав кунсем епле манăçчăр? — разве забудутся эти дни?
4.
впадать в забытье
вăл шухăша кайса манăçрĕ — он забылся, погрузившись в мысли, он весь ушел в свой мысли
(маны̆с’) забвение; употр. в нек. оборотах. Изамб. Т. Çак ăсана (челнок) леçсе парас теп те, манăç пулат та (забываю), леçсе параймастăп. N. Уп хыçĕнчи Яков II, короле ларсан, ĕлĕкхи законсене пушшех манăç тунă (привел в забвение). N. Манăç айне пул. N. Унăн ăсне нумайĕшĕ асăнĕç, ĕмĕр-ĕмĕрех манăç айне юлмĕ вăл. Унăн асăмлăхĕ çухалмĕ.
Çавăн пекех пăхăр:
ман Ман-ел Ман-улăх манă « манăç » манăçа тух манăçа юл манăçлă манăçлăх манăçла