1.
махать (рукой)
алă (алăпа) сĕлт — махнуть рукой
алă сĕлтсе кăтарт — показать рукой на кого-что-л.
тутăрпа сĕлтсе ăсат — махать на прощанье платочком
2.
кивать, качать (головой)
поводить (глазами)
пуç сĕлтсе сывлăх сун — поздороваться кивком головы
куçпа сĕлтсе кăтарт — указать движением глаз
3. перен.
намекать, кивать на кого-л.,
делать намек (в чей-л. адрес)
кам çине сĕлтен? — на кого ты намекаешь?
(сӧ̆л'ӧ̆т'), щелок. Старак. См. сĕлт, сĕлтĕ, кĕлтăрри.
щелок. См. сĕлĕт, сĕлтĕ.
то же, что сĕлкĕш. Макс. Чăв. К. I, 75. Ун амăшĕ (у жеребенка) тимĕр, ай, таканлă, ури пуснă выр(ă)нне, ай, сĕлт юлать.
махнуть. А. Турх. Никит. Атте куна илтсессĕн аллисене сĕлтрĕ те, çак маткана каларĕ. Альш. Курăнми-курăни (= курăни-курăнми) кайсассăн, ик аллăна сĕлт те савăнса юл. Ib. Аллипе сĕлтет, машет рукою от себя. Полтава. 113. Хуллен сĕлтсе аллипе (манием) çар халăхне сасартăк вырăс енне кăтартрĕ. N. Ăна аллипе сĕлте пуçланă, анчах Корней çавăрăнса тухса кайнă. Çĕнтерчĕ 22. Аллине сĕлтсе: е-е-е, чухăнсене пар тольккă! Ib. Ывăлне сĕлтсе. N. Пăхсан-пăхсан курăнмасан, ик аллупа сĕлте юл. Как люди лет. 114. Ун чухне тин хĕвел ăшшипе хĕрнĕ. Сывлăш аялтан çӳлелле вирхĕнсе тăрса кайăксене çунаттисене пĕр сĕлтмесĕр çӳлелле вĕçсе çĕкленме май туса парать. || Haec verbi forma cum verbo dandi coniuncta idem valet, quot vox Latina crissare.
«махнуть рукой», «кивнуть головой»; тат. селк, селтә, казах. сильте, кирг. шильте «махнуть», «качать»; башк; hелтә «махнуть рукой»; к. калп. силте «указывать путь»; «жестикулировать».
Çавăн пекех пăхăр:
сĕлкĕшшĕн сĕлпĕр сĕлпĕрлен Сĕлпикке « сĕлт » сĕлт шывĕ сĕлтĕ сĕлтĕ шывĕ сĕлтĕк сĕлтĕлĕ