возвр. и страд.
1.
стыковаться
соединяться, сочленяться
пăрăх вĕçĕсем лайăх сыпăнчĕç — концы труб соединились плотно
2.
срастаться, заживать, закрываться, затягиваться
хуçăлнă шăмă сыпăнчĕ — сломанная кость срослась
3.
срастаться, прирастать
приставать
икĕ йывăç сыпăнсах ларнă — два дерева срослись вместе
Каснă чĕлĕ сыпăнмасть. — посл. Отрезанный ломоть не срастается вновь.
4.
образовывать колена (о растениях)
давать побеги
идти в рост
ыраш сыпăран сыппа сыпăнса ӳсет — рожь растет, выпуская колено за коленом
5.
сливаться, смыкаться, сходиться, соединяться
пĕлĕтпе çĕр сыпăннă тĕлте — там, где сходятся земля и небо
6.
возобновляться, продолжаться, восстанавливаться
татăлнă калаçу каллех сыпăнчĕ — прерванная беседа возобновилась
7.
быть достаточным, хватать (напр. о пропитании)
(сыбы̆н), связываться, надвязываться; соединяться. Изамб. Т. Хыт-суха хыççăн ĕçрен ĕç сыпăнса пырат. || Приставать, приростать. Ал. цв. 17. Чечекĕ хăех унăн аллинчен вĕçсе тухать те, ĕлĕкхи тĕпĕ çумне сыпăнса, ĕлĕкхинчен те илемлĕрех чечек кăларать. Чăв. к. Кăвак сăкман йĕс тӳме, сыптарсан та сыпăнмĕ. Ст. Чек. Халĕ ун алли сыпăннă (поправилась сломанная рука). || Образовать коленца. Ск. и пред. 12. Кĕсрен ури сыпăнса, çитсе чĕрнĕ пĕлĕте. || Держаться. Сред. Юм. Сыпăн = тытăн (держаться за руки и сделать круг).
çыпçăн. Çавăнпа пирĕн каллах çĕнелсе ĕлĕххи пек, Адампа Ева çылăха кĕричченхи пек пулас пулсан Иисус Христос çумне сыпăнса (çыпçăнса) тӳрленес пулать [Суждение1897, с. 9].
Çавăн пекех пăхăр:
сыпăклă курăк сыпăкла сыпăклан сыпăла « сыпăн » сыпăнкала сыпăнтар сыпăну сыпăнуллă сыпăрчăк