1.
подражание неодинаковому по силе звону, звяканью металла
2. разг.
растерянно, с глупым видом
ошалело
тăн-тан пăхкаласа тăр — стоять с ошалелым видом
подр. неодинаковым звукам колокола или чугуна. Трень-к. Тăн-тан. Пысăкрах чана пĕр пек çапманнине, сас пĕр пек тохманнине пĕлтерет. Çакăн пек сас янтăракан япаласенчен полма полтарать. Сиктер. Тăнн-танн, кваспа хрен (подр. звону). N. Тăнн-танн, тĕнкĕли-тянкăли, чĕнкĕли-чанкăли, чăнн-чанн (детск. звукоподр. трезвону). || Подр. шуму в голове. КС. Пуçран çапсан, пуç тăнтан пулать (бывает помутнение). || Подр. бессмысленному глядению. Шатра-к. Козм. Охмаха ернĕ çын пак, тăнтан пăхса çӳретĕн! N. Тăнтан пăхса çӳретĕн. СТИК. Тăнтан çӳрет, дурачком ходит. || Простоватый. Ст. Чек. Ку çын тăнтантарах куран. Ib. Тăнтанрах çын, глуповатый на вид. Орау. Темскерле тăнтан япала вăсен ачи.
Çавăн пекех пăхăр:
тăн шывĕ тăн-пуç тăн-пуçлă тăн-тăн « тăн-тан » тăн-тон тăнăç тăнăçлă тăнăçлăн тăнăçлăх