1.
понуд. тытăн
2.
соединять
пралук вĕçĕсене тытăнтар — соединить концы провода
3.
приделывать, прилаживать
алăка кăшт çеç тытăнтарса янă — дверь приделана лишь кое-как
понуд. ф. от гл. тытăн. См. уйран. Чума. Пуç çавăрăнса хăсма тытăнтарать. ЧС. Тепĕр çулхине вирĕме старастасем хăйсем тытăнтарчĕç (заставили совершить обряд вирĕм). N. Чĕнпе тытăнтарнă икĕ патак (две палки, соединенных ремнем). || Укрепить, скрепить. Якейк. Арчая (сундук) катăлса тохасран кĕтессисене тимĕрпе тытăнтарнă (обили). Якейк. Кĕпер тунă чох ик пăрăса лайăхах сыпиман полсан, çак ик пăрăса кĕпер тăвакансам кĕт анчах тытăнтарнă, кĕпер çине кĕме хăрамала.
Çавăн пекех пăхăр:
тытăнкăсăр тытăнкала тытăнмасра тытăнсарах « тытăнтар » тытăнчăк тытăнчăклă тытăнчăклăн тытăнчăклан тытăнчăксăр