1.
садиться верхом
ут утланса кай — поехать верхом на лошади
Ут утланса вутă кĕрет. (Чӳлмек). — загадка Верхом на коне лезет в огонь. (Горшок).
2. перен.
наседать, нажимать на кого-л.
утланса лар — насесть
сесть верхом (на лошадь). Ч. И. Ут утланса тухрăр-и? Юрк. † Утланна утăм улма-чăпар, ури вырăнĕсене шыв юхать. Ч. Н. Кăвак ут утлантăм, хире карăм.. || Юрк. Лайăх хĕрсене ухланма хĕрлĕ питлĕ пĕремĕк кирлĕ. || Наседать. Юрк. Укçа тĕлĕшĕнчен вĕсем çине утланарах парăпăр, вĕсенĕн мăйĕсем хулан-халĕ. || N. Утлакнăнтĕ (ударен. на предисел. сл.) ку лаша! Ну, уж он теперь в восхищении! (так как его желание исполнилось). || De coitu animalium. Б. Олг. Ырă ухланать кĕсре çине. Такасам чопаччĕ; сорăхсам çине утланаччĕ.
«садиться верхом на лошадь»; др. тюрк., МК (1, 239) атлан, уйг., азерб., тур., туркм., кумык., тат., башк., к. калп. атлан, узб. отлан, кирг. аттан, тув. аъттам «садиться верхом на лошадь». Образованы с помощью афф. -лан от aт, от, ут (см.).
Çавăн пекех пăхăр:
уткаларăш уткнуться утконос утлă « утлан » утлантар утлый утмăл утмăлмĕш утмăлтурат