1.
вызывать ссору, ссорить
килйыша хирĕçтер — вызвать в семье ссору
туссене хирĕçтерсе яр — рассорить друзей
2.
раздражать
портить настроение
эсĕ ăна ан хирĕçтер — ты его не раздражай
3.
расстраивать, портить, вызывать расстройство (желудка)
понуд. ф. от гл. хирĕç. N. Вăл мана хирĕçтересшĕн пулман мĕн, ăна хирĕçтерме хăтланнă мĕн. || Расстраивать (желудок). О сохр. здор. 59. Пĕчĕккĕн-пĕчĕккĕн çисен, вăл час çĕрет те, вара хырăма та хирĕçтермест. || Расстраивать, раздражать. Ал. цв. 22. Эпĕ хам телее çухатассине, хам час вилĕмпе вилессине пĕлетĕп те, анчах сана хамран ытла юратнă тăрăх, сана хирĕçтерейместĕп, эсĕ мĕн ыйтнине тăвăп,— тет. ЧС. Ей-яй-яй, ку лаша телĕшĕнчен мĕн хирĕçтерет-ши, кашни çул лаша илетпĕр, илни пĕри вилсе пырать.
Çавăн пекех пăхăр:
хирĕçле хирĕçлев хирĕçни хирĕçсем « хирĕçтер » хирĕçӳ хирĕçӳлĕх хирĕçӳлĕхсĕр хирĕçӳллĕ хирĕл