1.
зубатый
с какими-л. зубами
çивĕч шăллă — острозубый
сайра шăллă çын — человек с редкими зубами
çăрттанăн çăварĕ шăллă — у щуки пасть зубастая
2.
зубчатый, с зубцами
с зубьями
шăллă урала — зубчатое колесо
вĕтĕ шăллă тура — частая расческа (с мелкими зубьями)
тимĕр шăллă сӳре — борона с железными зубьями
3. перен.
зубастый, злой, острый, резкий
шăллă критик — зубастый, строгий критик
шăллă сатира — злая, резкая сатира
шăллă критикçĕ — зубастый, строгий критик
шăллă сатир — злая, резкая сатира
имеющий зубы (зубья), с зубами (с зубьями), зубастый, зубчатый. Якейк. Апи та кĕт шăллăрах (= кĕт котăнтарах, хаяртарах. Говорят снохи). || Имеющий зубья, копылья, зубчатый. Зап. ВНО. Хăй шаллă, анчах çыртмасть. (Тура). Букв. 1900. Хытă анана темĕр шăллă сӳрепе сӳресен ванать. ЧП. Сакăр шăллă çуна, вуникĕ шăллă çуна. Янтик. Б. Вуник шăллă урапа шăлтăртатса пырат-çке. Баран. 128. (Чĕлхи) вĕçĕ шăллă-шăллă, шак хытă (у дятла). Сунчел. Саккăрăн-саккăрăн килтĕмĕр, сакăр шăллă хушпуне пуçне пусса лартрăмăр.
Çавăн пекех пăхăр:
шăлкăнчăк шăлкала шăлкам шăлкам тăман « шăллă » шăллă йĕкĕр хуран шăллă пăрçа шăллăм шăллăмçăм шăллĕ