Шырав: ятлă

Чăвашла-вырăсла словарь (1982)

1.
имеющий какое-л. имя, название
имеющий кличку (о животном)
Çимуш ятлă çын — человек по имени Симуш
эсĕ мĕн ятлă? — как тебя зовут?, как твое имя?
«Ялав» журнал ĕлĕк «Сунтал» ятлă пулнă — журнал «Ялав» раньше назывался, имел название «Сунтал»
вĕсен йытти мĕн ятлă? — как кличут их собаку?

2.
именной
ятлă парне — именной подарок
ятлă стипенди — именная стипендия

3.
пользующийся уважением, авторитетом, признанием, уважаемый, авторитетный, лризнанный
ятлă поэт — признанный поэт

4.
знаменитый, известный, прославленный
знатный, именитый
ятлă курорт — прославленный курорт

Чăваш сăмахĕсен кĕнеки

(jатлы̆), имеющий имя. Макка 54. Пирĕн ялăн уйсем пурте пĕр ятлă мар, темиçе тĕсли те пур. IЬ. 59°. Пирĕн ял Уравăш ятлă; çырма хĕррине ларнă та, çавăнпа çапла ятлă пулнă. Чаду-к. Ачи мĕн ятлă пулчĕ? Орл. II, 239. Икĕ аманăн пилĕкшер ача, пурте пĕр ятлă. (Пурне). Ч.С. Мирун ятлă çын. Человек по имени Мирон. Юрк. Эсир епле ятлă çынсем пулатăр? Как вас зовут? НАК. Çав ялта çапла ятлă (такой-то) çын хĕрне парать (замуж выдать хочет), тет. N. Ăна Эммануил ятлă хурĕç. Ч.С. Ку ачана эпир «Илюшка» ятлă хуратпăр, терĕ. Сюгал-Яуш. Вара кайран мĕн-мĕн ятлине çыра пуçларĕ. А потом начал писать имена. Богдашк. † Сăрисем те сăра ятлă иккен, сăрисем те пылтан тутлă иккен; хуçисем те хуçа ятлă иккен, хусан купсисемпе тан иккен. Латыш. Турă умăнче ырă ятлă пуласшăн (чтобы угодить). || Пользующийся авторитетом; чиновный; знаменитый. Бурунд. † Ялта ятлă çын пулсан, пилĕк пуспа ан виртле. Изамб. Т. Ятлă çын; так назыв. сельского старосту, десятского, сотского. IЬ. Ятлă çынсене чĕнсе килĕр. Ходар. Ялта ятлă çын пулма пар. (Из моленья чӳклеме). Хыпар № 15, 1906. Вечера халăх вăрçă çинчен, вăрçакан халăхпа килĕшесси çинчен, çĕнĕ закон кăларасси çинчен, ятлă çынсем суйласси çинчен канашланă. || Именной; определенно назначенный данному лицу. М. П. Петр. Ятлă курка — именной ковш. Микушк. † Ял-ял урлă килтĕмĕр, ятлă парне илмешкĕн. (Свад. п.). N. † Ял-ял урлă карăмăр ятлă кĕпе тăхăнма. || Славный. Ч.П. Ятлă — славный. || Ывăлсем ятли, тот человек который носит то же имя, что мой мл. деверь. (См. ывăлсем). Хĕрсем ятли, тезка моей мл. золовки. (См. хĕрсем). Буин. у.

Чӑваш чӗлхин этимологи словарĕ (1964)

1. «имеющий имя»; «называемый»; 2. именитый, «знаменитый»; ятлă çынсем уст. «именитые (должностные) люди»; КБ, Зол. бл., др. уйг. юрид. док., чаг. атлығ «имеющий имя», «известный»; др. тюрк. (енис.) атаг «слава», «известность»; «знатный»; уйг. атағлик, узб. отли, туркм., тур., к. калп. атлы, кирг. аттуу, азерб. адлы, алт. В адылу, хак. аттыг «имеющий имя», «называемый», «именуемый»; «именитый», «известный», «знаменитый», «знатный», «уважаемый»; тат. атлы «имеющий имя», «по имени»; ср. атаклы «именитый».

Çавăн пекех пăхăр:

ятарласа ятарлат яташ яташлă « ятлă » ятлă-сумлă ятлă-шулă ятлă-шывлă ятлăх ятла