1.
пьянеть
ĕçсе ӳсĕрĕл — напиться пьяным
ӳсĕрĕлсе кай — опьянеть
Пĕр пуслăх ĕçнĕ, пилĕк пуслăх ӳсĕрĕлнĕ. — погов. Выпил на копейку, а пьян на пятак.
2. перен.
пьянеть, приходить в восторг
савăннипе ӳсĕрĕл — пьянеть от радости
пьянеть. Трхбл. Икĕ пуслăх ĕçнĕ, çичĕ пуслăх ӳсĕрĕлнĕ. На две копейки выпил, на семь опьянел (т. е. выпил немного, а начал скандалить). Изамб. Т. Туй халăхсем ӳсрĕлменнипе шăппăн лараççĕ. Свадебные гости, не будучи в опьянении, сидят тихо. Юрк. Вăл чĕнсе ĕçтере пĕлмесен те, киле тавăрăнсан, иксĕмĕр питĕ хытă-кăна ĕççе ӳсĕрĕлер... Сред. Юм. Ӳсĕрлсен, хăнклапа таракан та укçан курăнать, тесе ӳсĕрлсен, çын темшĕн те мухтанать, тесе, калассине калаççĕ. Ч.С. Пумелккере пĕр ӳсĕрлмен çын та кураймăн, пурте ӳсрисемпе пӳртре çапкаланса çуреççĕ. || Говорится и об осыпающихся зернах созревших злаков. Торп-к. Какарин та макарин, ыранпа паян килмесен каяп та ӳкетĕп. (Загадка: урпа, ӳсĕрĕлнĕ урпа).
«пьянеть»; ӳсĕрт «пьянить»; «напоить допьяна»; желт. уйг., тат. исер, башк. иçер, казах., к. калп., кумык. эсир, алт. В, ойр. эзир, хак. изир, АФТ ӓсир «пьянеть»; тат., желт. уйг. исерт, башк. иçерт, ойр. эзирт, кумык., к. калп. эсирт «напоить допьяна», «пьянить». От ӳсĕр (см.).
Çавăн пекех пăхăр:
ӳсĕнтер ӳсĕр ӳсĕр-какăр ӳсĕр-пуçăн « ӳсĕрĕл » ӳсĕрĕлтер ӳсĕрле ӳсĕрле-мĕнле ӳсĕрсе кăлар ӳсĕрт