Чăвашла-вырăсла словарь (1982)

çатăр

1.
подражание треску, хрусту, скрипу
çатăр-çатăр — усил. от çатăр 1.
ура айĕнче туратсем çатăр-çатăр тăваççĕ — ветки потрескивают под ногами
çатма çинче çу çатăр-çатăр тăвать — масло шипит на сковородке

çатăр

2. подр. —
о резком хватании, сжимании, укусе
вăл мана алăран çатăр тытрĕ — он вцепился мне в руку
çатăрр — усил. от çатăр 2.
вăрăмтунасем çатăрр! çыртаççĕ — комары больно кусаются

çатăр

3.
сильно, крепко
çатăрах çыпăçса лар — накрепко пристать, приклеиться
çанталăк çатăр шăнтса лартрĕ — крепко подморозило

çатăр

4.
совсем, совершенно
пĕве çатăрах типсе ларнă — пруд совсем высох

çăтăр

то же, что çатăр I. 2.
пăр çăтăр турĕ — лед негромко треснул
çăтăрр, çăтăр-çăтăр — усил. от çăтăр
сивĕ çăтăрр чĕпĕтет — мороз так и щиплет

çăтăр-çатăр

I.
подражание сильному треску, хрусту
сатан карта çăтăр-çатăр турĕ — плетень затрещал
кăвайт çăтăр-çатăр туса çунать — костер горит потрескивая

çăтăр-çатăр

мелкий и сухой (о ветках, хворосте)
çăтăр-çатăр шĕшкĕ çаппи — мелкий орешниковый хворост

çăтăр-çатăр

2.
порывисто, живо, быстро
çăтăр-çатăр персе çитрĕ — он примчался как угорелый

çăтăр-çатăр

вспыльчиво, сгоряча
çăтăр-çатăр кăмăл — вспыльчивый характер
çăтăр-çатăр каласа хур — наговорить сгоряча

çăтăр-çатăр

4. разг.
ссора, свара, дрязги
вĕсем хушшинче çăтăр-çатăр пулкалать — у них бывают ссоры

Чăваш сăмахĕсен кĕнеки

Çатăр

(-ды̆р), назв. селения М.-Карачева, Козловск. р.

çатăр

(с'ды̆р), подр. треску при ломании тонкого сухого леса, или тонкой тесинки, или дощечки. СТИК. Хӳме хăмине çатăр кăна хăпартса илчĕ. Выломил с треском доску из забора. || Подр. грому при сильном дожде. Сред. Юм. Çатăр-çатăр çат, çат, çат, çат! (Папай алтса аçа çапнă чохне çавăн пик илтĕнет. Так слышится, когда гремит гром и ударяет молния; первые слабее, последние очень усиленно). Ib. Çатăр-çатăр-çатăрр! пит вăйлă çăмăр çунă чохне (когда идет очень сильный дождь, так гремит гром) папай çапла алтать (на последнем усиленно). || Подр. звуку при жидком испражнении. N. Çатăр-çатăр, çат, çат, çат! тутарать. || Подр. хлестанию дождя по стеклам. СТИК. Çумăр, каса-касăпа килсе, çатăр, çатăр, çатăр! тутарат чӳречене (время от времени в окно хлещет дождь). || Подр. журчанию. ЧП. Çавăн вĕçĕнчен шыв çатăр-çатăр туса тухать те таăçтах каят. || Подр. шуршанию сотрясаемого газетного листа. Сред. Юм. Хаçата силлесен, çатăрр тăвать. || Подр. шипению жира на горячей сковороде. Изамб. Т. Çатма çинче какай пĕçернĕ чухне çатăр-çатăр туса пиçет. || Подр. треску горящих дров. N. Вот çатăр-çатăр çонать. Дрова горят с треском. || Подр. звуку травы, отрываемой клочьями зубами лошади. || Присловье к имени Петĕр. БАБ. Петĕр çатăр — кут çатăр; юман ӳктĕр — юн тухтăр, пукан ӳктĕр — пăх тухтăр, чуман ӳктĕр — чун тухтăр. || Трещотка, употребляемая во время обхода дворов при обряде „сĕрен“. Слакбаш. || Подр. действню укуса. Сред. Юм. Пĕчик ача чĕчĕ пуçне çатăрр! çыртрĕ (показывает самое действие). Орау. Мур шăни, çатăрах çыртать (кусает сильно). || Подр. крепкому прилипанию растения к одежде. КС. Сырлан корăк çатăрр çыпçать. (Сырлан анчах сырăнать, так и пристает). || Подр. шарканью кожаной подошвой при ходьбе по камням. Трхбл. См. МКП. 18.

çатăрма

(с’ады̆рма), трещотка. Шибач. Хорачка. Вервĕ касма каймалла шăматкон, çатăрма ямтăлас. N. Хурамана çӳхе хăма тăваççĕ те, çатăрмине тăваççĕ. (Вирĕм). N. Турă, çĕр çине çăмăр пар, ак çак çатăрма епле çатăр(тата)ть. Пшкрт. Çĕтĕк çатăрма! (Так ругают крикунов). Хорачка. Çĕтĕк çатăрма арăм çĕтĕлсе çӳрет. || Назв. растения (род мха). Трхбл. Çатăрма — хыр айĕнчи кăвак мăк.

çатрака

(с'атрага), трущобник, кустарник. || Мелкие деревья с сучьями, сухие, без листьев. КС. || Хворост мелкий. Тюрл. Çатрака — холă таткисем. Кожар. Вăрмантан çатрака торттарса кил. Якейк. Çатрака = шанкă, хăрăкки, чĕрри — пор тĕсли те пор. Шибач. Çатрака — çапă тăрри. Микушк. Çатракаран кĕпер хывтартăм, карлăкне куршанакран тутартăм, мана курайман шатра (рябая) инке каçнă чух çăтăр-çатăр туса ишĕлинччĕ, тесе. || Ветвистый. Кан. Çатрака çăкамçăм, эс тата мĕн курăн? Сĕт-к. Оммоççи пит çатрака, оммоççи торачсене çатрака пиркн хуçма та кансăр. || Спутанный (о волосах). КС. Çатрака çӳç мулчара час уçăлмасть. || Густой, частый, дремучий? Кустарниковый, трущобный? КС. Çатрака вăрман виттĕр тухрăмăр. Прошли через чашу. Орау. Таçта çатрака çĕре исе кĕрсе карĕ ĕнтĕ (завел нас в трущобник, в лесу). || Вспыльчивый, горячий, сердитый. Орау. Пĕчĕк Хеветĕр пит çатрака япалаччĕ, ним туса та юрама çукчĕ. N. Çатрака çын — çатăркка. || Назв. накожной болезни. Яргуньк. Манăн çатрака тапса тохрĕ (крапивная лихорадка).

çотăр

(с’оды̆рр), подр. звуку, который получается при разрыве рогожи. Шорк. Чăптана тытрĕ те, орлă-каçа çотăрр! çорса ячĕ. || Подр. трещанию трещотки. В. Олг. Çатăрмана çотăрр-çотăрр-çотăрр! çотăртаттарат (напр., в саду, чтобы отпугнуть воров). См. çатăр, МКП 87.

çăтăр-çатăр

подр. разнообразному треску или хрусту. Стюх. Ослабы. Хăваласа пынă чух пăр çăтăр-çатăр турĕ. НАК. Эй, хай кĕлте çыххи кайрĕ вăрмана çĕмĕрттерсе, йăвăçсем çăтăр та çатăр (легкий хруст) тесе анчах пыраççĕ. См. кĕлте-çыххи. Сред. Юм. Йоман трук шат туса хуçăлмас, çăтăр-çатăр туса хуçлать. Якейк. Çол çине прахса хăварнă çапă орлă орапапа çăтăр-çатăр тутарса каçса карĕ. Орау. Çăтăр-çатăр вăрманалла кĕрех карĕ (с треском ломая сучья). Альш. Хай кашкăр çăтăр-çатăр тутарса улăхса кайрĕ çырмаран (таща бочку). Ала 4°. Çав вăхăтра манăн ал вĕçĕрĕнсе карĕ те, эпĕ çăтăр-çатăр анчах анса карăм çăка хăвăлне. || Чăв. к. Хăй киле çăтăр-çатăр выляса чупа пачĕ (жеребенок). || Мелкота (о кустарнике). Орау. Вăрманне касса пĕтерчĕç те, халĕ çăтăр-çатăра та ӳстермеççĕ. Хурамал. Çăтăр-çатăр тесе вĕт хулла, çаппа калаççĕ. Ib. † Çăтăр-çатăр çатана хуçкала та, вута чик; çав ялсенĕн хĕрĕсене тапкала та, ĕçе хуш. Бур. † Çăтăр-çатăр çатана, эп авмасан, кам авас. ЙФН. Çăтăр-çатăр (начар çапăран тунă япала) карти пур, карта сикен лаши пур.

çăтăртат

(-дат), трещать, хрустеть. Хорачка. См. çатăр, çатăртат. Б. Олг. Çил арманăн арнă (= авăрнă) чох çонатти çăтăртатат (с’ы̆ды̆дадат). || Щипать, есть. Çутт. 29. Хыçса шăйăрса пĕтерет те, вара пит ӳт-тир сурать, çăтăртатать (щиплет). КС. Тар кĕрсен, куç çăтăртатать („ест“ не так сильно, как çатăртатать).

чурăс

(ц’уры̆с), заносчивый. Орау. Пирĕн кин те чурăс этем-çке (вспыльчивая, рвет и мечет, говорят больше о женщинах), кăшт та сăмах калама çук, çиленсе каять çатăр-çатăр, ним çĕмĕрлессе пĕлмест, çӳрет (не считается ни с чем). Ib. Чурăс çилĕллĕ тесе хăйне хăй шăртланса, хăй шăртне шăнараймасăр часах выльăха-и, çынна-и çапса хуçакан çынна калаççĕ. N. Ку чурăс чĕреллĕскер пулнă. || Дерзкий. || Дикий. || Необузданный, норовистый (о лошади).

шан

подр. звонкому звуку при стуке. Ходар. Пукрав иртсен тепĕр кунне харпăр çĕрте чӳречерен: „Эй, хуçи пур-и!“ — тесе шан-шан-шан тутараççĕ: — „Пирĕн пата сăра ĕçме пырăр!“ — теççĕ. (Шан — сотрясение стекол от удара по раме). Альш. Хура вăрман варринче шан-шан вутă касаççĕ (звонкий, отдающийся в лесу звук). Утăм. 1928, 77. Мунча патне чупса çитет те, хăма крышша чăмăрпа пĕрре пĕтĕм вăйпа шан! тутарать. Толст. Вирлĕ пынипе лашисем хăйсен хапхине шан! пырса перĕнчĕç, тет. Букв. 1904. Хураçка çăтăр-çатăр, çуни-мĕнĕпе кĕлет айне кĕрех карĕ. Манăн пуçа кĕлет пĕрени çумне шан! тутарса хăварчĕ. Çутт. 20. Пусă хапхи шан тăвать. || Подр. звону. Альш. Чиркӳ старасти патне кайрĕç иртсе (проехали). Чан çапат çинçе кăна сасăллă: шан! шан! тутарать. N. Лаши отнă майĕпе шанкри шан-шан туса пырать. Орау. Сехечĕ паян, шанн тăвать, бьют часы. Шорк. Вăрманта шанн-шанн вотĕ касаççĕ. Ib. Вăрманта шанн çатрака хуçаççĕ. N. Пăшал сасси шанн (шăнн) туса карĕ (выстрел в лесу).

шат

подр. удару, напр., грома. ЧС. Аслати хăрушă шат! туса çапрĕ. Торваш. Аслати шăтăр-çатăр шат! тутарчĕ. Сред. Юм. Пăшал пистонĕ, авăрламан чохне персе пăхсан, шат! тăвать. Альш. Аллинчи чăпăрккине шат! тутарать (глуше, чем шарт). Сенг. Лашана шат! çапрăм. Якейк. Йоман йĕкелли шат! туса ӳкрĕ. Çĕнтерчĕ. 56. Алăка шат! хупса кĕрсе каять. Ачач. 43. Атă кĕллисене пĕтĕм вăйĕпе шат-шат! шатлаттарса утса çӳрет. Шурăм-п. № 14. Кăмакана шат, шат тутараççĕ (лучиной). Ib. № 16. Манăн нумай пурăнмалла-ха, тесе, аллисене шат-шат-шат çапса сиккелесе чупрĕ. Сред. Юм. Пӳрнесĕне пĕрерĕн тортсан, шат, шат тăваççĕ. Альш. Шат-шат-шат (париться в бане). || С усилительной частицей ах — все, всё. Сунт. Çын çине çын... Те вут тухнă тем?!... Шатах таçта васкаççĕ. Один за другим... Пожар, что ли это?!... Все куда-то спешат. Актай. Атти пусми шур пусма, шатах килеççĕ шупăрпа, эпĕ анчах кипкепе. Тиханьк. Шатах пĕтрĕ. Все исчезло, вышло. Регули. 139. Вăл попленине пире шатах каласа кăтартрĕç. Яргуньк. Шатах халтан карăм. Ib. Шатах ăйхăларăм. || Все. Панклеи. „Кам та полсан корман-и есреле? — теççĕ. Шат: „Корман“,— теççĕ. || Совершенно. Собр. Лашусем те пултăр, ай, шат турри, хӳрипелен çилхи тан пултăр. || Всякий. Сунт. Кĕрлет, шатах темĕн кĕвĕлет. Шатах пурăнăç çунатти çине хăйне май ларса вĕçме пикенет. Все ревет (шумит), все что-то напевает. Всякий норовит полететь, усевшись по своему на крыльях жизни. || Очень, совсем, совершенно. Чăв. й. пур. 14°. Унтан вара Клинкух шат тĕлĕннĕ. СТИК. Шат аптратрĕ ĕнтĕ ку ача. (Говорит мать, когда ребеиок плачет и просит что-нибудь, а матери некогда заниматься им). Альш. Пирĕн чăваш утнă-ларнă чухне ури-аллине шат пуçтарса ларат. А. Турх. Шат пулас.

Петĕр

или Петтĕр (-_д-), хр. имя мужч., Петр. Шарбаш. Альш. Петĕр — çатăр, кут çатăр.

вĕçерĕн

отцепиться, вырваться, оторваться. Б. Яныши. Ачи кайран аран ашшĕнчен вĕçерĕнсе тарчĕ. Ала 14°. Çав вăхăтра манăн ал вĕçерĕнсе карĕ те, эпĕ çăтăр-çатăр анчах анса карăм çăка хăвăлне. Кан. 1928, № 241. Анчах хăй, çивĕч пулса, вĕçерĕнсе тарать. Толст. Вырăн (кровать) тĕлне шуса çитсен, вăл, (клоп) маччаран вĕçерĕнчĕ те, ман çие ӳке пачĕ. N. Мана усал шухăшсенчен, кăмăл вĕçернесрен сыхласа тĕреклетсе тăтăр.

уяр

ояр (уjы̆р, ojы̆р), отделять, делить, отличать, различать, разлучать, разнимать. Бес. чув. 12. Çук, çук, Керимулла, эпĕ сан çине çиленместĕп, пирĕн хушшăмăрта нимĕн уйăрăсси те çук. НТЧ. Унтан вара хай виçĕ чăхăта кĕрекере лараканни плет те, пĕчик-пĕчик татака уйрать. Шурăм, № 28. Утă уйăрни, делёж сена. Конст. чув. Ватăлмалăх кунăмра кукку, мана уйăрса хуса ярса, турккă хĕрне илчĕ те, унпа ултă çул пурăнчĕ. Чур-к. Петĕр çатăр, кот çатăр, сысма ларнă — çекленнĕ, çичĕ пус парса уйăрнă. || Разнимать. Ч. С. Çапăççан-çапăççан вĕсене уйăрса ячĕç те, вара эпĕ те киле таврăнтăм. || Роиться. Чув. Сбор. 47. Мартăн малтанхи кунĕнче тăман пулсан, хура тулă пулать, тата пыл хурчĕсем уйăраççĕ, теççĕ. † Вуникĕ те вĕлле хуртăм пур, çуллен уйăрмантан ӳпкем пур. Кадыш, Цив. у. Манăн пыл хурчĕ уйăрсан, хупсан, 4 кунтан тухса кайрĕ эпĕ килте пулман. Тюрл. Вăл кун хурт-мĕн уйăрмарĕ. || Различать. Бюганский. Вăлсем чăн тĕнпе суя тĕне уйăраймаççĕ. Юрк. Вырăссем мĕшĕн чăвашсене уйăрайманни паллă. N. Чупсан-чупсан, тăтăм та, итлесе пăхрăм: тахăçта аякра кăшкăрнă сасă илтĕнет. Лайăхрах итлесе пăхрăм та, хама чĕннине уярса илтĕм. Хыпар № 30, 1906. Ĕлĕк тĕттĕм, нимĕн пĕлмен халăха халĕ вырăнĕ-вырăнĕпе вырăсран та уйăрас çук. || Подробно, ясно излагать. Хурамал. Çавсене (об этом) тархашнăн уйăрса (подробно) çырса ярăр. || Лишать. Проп. о блудн. сыне. Вăл, вĕсене пиллесе, кирек мĕнле япаларан та уйăрман. || Разбирать, рассудить. Тораево. Эсĕ пире уйăрса пар (рассуди нас), эпир çавăн çинче виçĕ çул тавлашат пăр. Жит. свят. янв. 381 çулта Македоний ерĕçне уйăрса татма пĕтĕм тĕнче архиерейĕсем пухăннă çĕре св. Петр. та пынă. || Выделять из семьи. Юрк. Хĕветкине уйăрса кăлараççĕ (выделили из семьи). К. Чакă. Çăварне уйăрнă = хĕненĕ (по лицу). IЬ. Çăваря уйăрăп. Скулы сверну! || Выбирать. См. суйла.

Вырӑсла-чӑвашла словарь (1971)

потрескивать

несов. çатăртат, çăтăртат, шатăртат, шачăртат; лёд потрескивает пăр çăтăр-çатăр тăвать; масло потрескивает на раскалённой сковороде çу вĕри çатма çинче çатăртатать.

Чӑваш чӗлхин этимологи словарĕ (1964)

çатра

, çатрака 1. «кустарник»; «хворост»; «чаща»; 2. «густой, частый» (о лесе); «ветвистый»; çатăркка çын перен. «вспыльчивый человек»; тат. чытыр, башк. сытыр «хворост»; тат. чытырмак «чаща»; кирг. чытырман «чаща», «густые заросли»; ср. мар. чодра «лес», чодыркан «сухая пихта с ветвями и хвоей»; перен. «вспыльчивый человек». Слово звукоподражательное: чув. çатăр, çатăрт — подражание треску сухих сучьев; çатăртат «трещать», «хрустеть», «гореть с треском»; тат. чытырда, башк. сытырза «трещать», «хрустеть»; кирг. чырт «хруст», «треск»; чыртылда «трещать» (о ломающихся сучьях).

Çавăн пекех пăхăр: