1.
недостаток, изъян, дефект
испорченный, неисправный, дефектный
с недостатком, с изъяном, с дефектом
пăсăк куç — больные глаза
пăсăк сывлăш — затхлый, спертый воздух
пăсăк çăнăх — испорченная мука
пăсăк çăмарта — тухлое яйцо
пăсăк çын — испорченный человек
лашан пăсăк пур — у лошади есть изъян
Çемьере пăсăксăр мар. — погов. В семье не без урода.
2.
неверный, фальшивый
пăсăк нота — фальшивая нота
3. в отриц. оборотах типа пăсăк мар
неплохо
кстати
атте-анне сăмахĕ пăсăк мар — не лишним было бы послушать родительского совета
эпĕ унта кайни пăсăк пулмарĕ — мой приход туда оказался кстати
порченый; пăсăк çанталăк – непогода.
130 стр.
(пы̆зы̆к, пŏзŏк), испорченный, сломанный. А. Турх. Ск. и пред. 80. Акă туй та çакă туй, пысăк туй та пăсăк туй. IЬ. 19. Пырсан-пырсан макăраççĕ, пăсăк саспа кулянса. || Порча, недостаток, изъян. N. Хуçалăх пăсăкĕ. О сохр. здор. Çавăнпа та чăвашсен куç пăсăкĕ ытти халăхсеннинчен нумай. С. Айб. Çемьере пăсăксăр пулмасть, теççĕ. (Послов.). Б. Олг. Ман ача пăсăка тохрĕ, йораллă полмарĕ (забраковали при наборе). || Лишний; лишне. N. Вĕсене ашшĕ-амăшĕ мĕн тунă, вăл аван; мĕн калаçнă, вăл пăсăк мар (не лишне). Календ. 1903. Çĕр сахал çĕртен çĕнĕ çĕре кайни пăсăк ĕç мар. IЬ. 1906. Пит кирлĕ эмелсене ялпа пĕрлешсе илсен те пăсăк пулмĕччĕ. Чăв. й. пур. 31°. Хытă пулни те пăсăк мар, анчах пĕлсе, хисеплĕ хытă пулма кирлĕ. N. Эпĕ унта кайни пĕртте пăсăк пулмарĕ.
«испорченный»; башк. бозок, уйг. бузук, туркм., тур. бозук, к. калп. бузык «испорченный»; чаг., тув. бузук «сломанный», «разбитый», «разрушенный»; алт. В пузук «порча», «повреждение». От пăс (см.).
Çавăн пекех пăхăр:
пăршовой пăс пăс кăмака пăс-тĕтĕм « пăсăк » пăсăклă пăсăклăх пăсăкла пăсăклан пăсăл