Шырав: сăхăм

Чăвашла-вырăсла словарь (1982)

I.

1.
старая лошадь, лошаденка, кляча, одер
лаша сăхăм пулнă — лошадь состарилась

2.
животное, предназначенное к забою

3.
конина

4. перен.
лентяй, лодырь

ленивый

II. диал.
обжора

обжорливый, ненасытный, жадный

Чăвашла-вырăсла словарь (1919)

убоина.

169 стр.

Чăваш сăмахĕсен кĕнеки

[сŏhŏм), старая лошадь, кляча. Питушк. Ку сăхăм полнă, ăна сотмалла тотара. СТИК. Ку сăхăмсемпе (на этих клячах) канлех каяйăн-а вара: е ывăнса юлĕç, е ӳксе вилĕç. Тюрл. Сăхăм = ват лаша; ват лаша полат сăхăм. || Животное, предназначенное на колку. Хурамал. Сăхăм — пусакан выльăх. Ib. Эпир кăçал сăхăм пусрăмăр (= пĕр ĕне пусрăмăр). || Конина. Хорачка. Сăхăм = ут аш || Ленивый. Шибач. Она, тет, сăхăма (ленивца), тăрантарас полать. || Тяжелый. Буин. Сăхăмрах, тяжеловатый.

(-hы̆м), то же, что сухăм, сулхăм, сулхăн. IОрк. † Çĕр çинчи мăянне, лаша-выльăх çиес пек, сăхăм туса ӳстертĕмĕр.

Чӑваш чӗлхин этимологи словарĕ (1964)

1. «старая малосильная лошадь», «кляча»; 2. «обжора»; тат. сугым, казах., хак. coғым, ойр., шор. согум «скот (лошадь), предназначенный для убоя»; башк. hыгым «малосильный» (о лошади); hыгым малы «убойный скот»; к, калп. согым «осенний убой скота». От глагола *сăхсок, хак. сох «колоть животное на мясо», ср. к. калп. суганак «прожорливый», «жадный», «ненасытный».

Çавăн пекех пăхăр:

сăхă сăхă-сăх сăхăлăх сăхăлан « сăхăм » сăхăмлăх сăхăн сăхăнтар Сăхăт Сăхăт чиркӳ