разг.
1.
крепкий, прочный, устойчивый
крепко, прочно, устойчиво
тăн-тăн карта — прочная ограда
сĕтел тăн-тăн тăрать — стол стоит устойчиво
атă тăн-тăн-ха — сапоги еще крепкие
2.
крепкий, сильный, здоровый
крепко, сильно
тăн-тăн хулпуççи — сильные плечи
тăн-тăн шăм-шак — крепкое телосложение
тăн-тăн ут — шагать энергично
3.
тугой
туго
пăява тăн-тăн çых — туго затянуть веревку
(ты̆н-т̚ы̆н), подр. звукам, получающимся при ударе по колоколу деревянным молотком; подр. звуку крепкого колеса, когда его, при покупке на базаре, поднимают на известную высоту и бросают на землю. Трень.-к. Чана йăвăç молотокпа çапсан, тăн-тăн тума пултарать (может). Ib. Çĕн орапа илнĕ чохне, лайăххи-лайăх маррине пĕлме, орапине çӳлерех çĕклесе çĕре пăрахаççĕ; орапи лайăх (крепкое) полсан, тăн-тăн! анчах тăвать, теççĕ. || Крепкий, прочный, устойчивый. Изамб. Т. Ку çын тăн-тăн; ку япала тăн-тăн (крепкий). N. Хăвăр эсир тăн-тăннисем (вар. çитĕнсе) вăрçма юрăхлă пулнисем, вăрçа хатĕрленсе, тăванăрсем умĕнчен пырăр, пулăшăр вĕсене. КС. Ай, ку урапан ӳречисем тăн-тăн тытса тăраççĕ (крепки). Ст. Чек. Ку япала тăн-тăн. СПВВ. МА. Тăн-тăн = треклĕ. СПВВ. ТМ. Тăн-тăн = паттăр, тĕреклĕ çын. || Крепко, стойко. N. Ачасем, аван-çке ку лаша, урисене тăн-тăн тытать. Сред. Юм. Тăн-тăнтарах ту пĕр тунă чохне, ĕçĕ пĕрех, лайăхрах тусан, ытлараха тӳсет. Ст. Чек. Тăн-тăн, надежно, твердо, крепко. СПВВ. Тăн-тăн çӳрет халь (твердо на ногах, в силах. В Сред. Юм. гов. о стариках). N. Йĕнер çинче тăн-тăн ларать.
«крепкий», «прочный», «устойчивый»; казах., кирг. тың «крепкий», «прочный», «бодрый»; ойр., хак. тың «крепкий», «сильный», «мощный».
Çавăн пекех пăхăр:
тăн шăхлич тăн шывĕ тăн-пуç тăн-пуçлă « тăн-тăн » тăн-тан тăн-тон тăнăç тăнăçлă тăнăçлăн