Шырав: автан - Чăваш сăмахĕсен кĕнеки

Чăваш сăмахĕсен кĕнеки

(авдан), bacillus ligneus, altero capite in alveolo (влашка) haerens, altero attingens molam, cuius circinatione impulsus alveolum quique movet frumentumque infundibulo (пĕрне) subministratum super molas effundere cogit. Палец, палочка, вдетая в влашка; соприкасаясь при движении бегуна с последним, она трясет влашка, откуда сыплется хлеб. N. К курка подделан автан, ковёк, вставленный в чул шăтăкĕ.

(авдан), gallus gallinaceus, петух, чер. аҕутан. Ст. Чек. Автан авăтат. Петух поет. Тюрл. Автан чăхха таптать. Петух топчет курицу. Ст.-Шай. Икĕ хут çуралат, шуйттана хăратат, — туп. — Вăл та пулĕ автан. Два раза родится и чертей пугает, — что это такое? — Это петух. Пуянăн автанĕ те çăмарта тăват, тет, теççĕ. Говорят, что у богача и петух несет яйца. (Послов.). Ст.-Шай. Пӳрт çинчен пӳрт çине хĕрлĕ автан сиксе çӳрет. (Вăл пулĕ пӳрт çунни). С избы на избу скачет красный петух. (Загадка о пожаре). Актай. Çĕрĕн алăкĕ çук, çĕрĕн чӳречи çук: автан сассине илтес те çук. У земли нет дверей, у земли нет окон: не услышим мы пения петуха. М. Тиуш. || Кашта çинчи сар автан; сар автан саккăр авăтмасăр эпир киле каяс çук. На насесте желтый петух; раньше, чем восемь раз пропоет желтый петух, мы не поедем домой. || Автан (v. арман) — также копёк, одна из принадлежностей мельничного механизма. Качал. || Eodem nomine a iuvenibtis mentuia appellatur. Имен. Автанă авăтат-и? = автанă тăрат-и? Cf. brit. сock. || Ср. серб. кураз.

(авдан), v. тăмана пăти.

Çавăн пекех пăхăр:

австрийский австрийцы автă автăр « автан » автан çăмарти автан алки автан вăрли автан йĕтесси автан кĕлли